W przemyśle wykorzystywane są różne rodzaje gazów technicznych. W dużej części grupę tę stanowią substancje niebezpieczne, które wymagają odpowiedniego składowania oraz transportowania. W celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas ich stosowania wprowadzony został uniwersalny, międzynarodowy system oznaczeń kolorystycznych. Pozwala on na szybką identyfikację dopuszczonych do użytku gazów.

Gazy techniczne w przemyśle

Przemysł jest niezwykle szeroką dziedziną obejmującą wiele rozmaitych branż oraz profili działalności. Obejmować może zarówno produkcję wyrobów hutniczych, takich jak meble czy też żywność. Na gruncie wielu jego gałęzi wykorzystywane są rozmaite gazy techniczne. Wśród substancji należących do tej grupy zaliczamy między innymi azot, acetylen, chlor, tlen i tlenek węgla. Znajdują się tu również gazy specjalistycznym przeznaczeniu – na przykład wykorzystywany w pakowaniu żywności biogon czy gazy spawalnicze takie jak corgon używany jako gaz osłonowy.

Zasady oraz zakres ich zastosowania regulują odpowiednie przepisy. Ich dystrybucją również zajmują się profesjonalne firmy takie jak Supchron ZUH w Gdyni. Wiele powszechnie stosowanych gazów technicznych stanowi zagrożenie w przypadku niewłaściwego ich wykorzystania lub niedopełnienia zasad bezpieczeństwa. Zmniejszeniu zagrożenia służą uniwersalne oznaczenia o zasięgu międzynarodowym, do których stosowania zobowiązani są producenci gazów technicznych.

Kolory butli gazowych

Butle gazowe wykorzystywane w przemyśle muszą mieć ustalone przez normę PN-EN 1989-3:2011E oznaczenie barwne. Oznacza to, że każdy gaz techniczny ma przypisany kolor butli, w której może być składowany:

  • tlen techniczny – butla biało-niebieska;
  • acetylen – butla kasztanowa;
  • dwutlenek węgla – butla szara;
  • azot – butla czarno-szara;
  • hel – butla brązowo szara;
  • metan – butla czerwono-szara
  • spożywczy dwutlenek węgla (w tym biogon i corgon) – butla szaro-jasnozielona.

Kolor to jednak nie wszystko. Na butli gazowej zgodnej z polskimi przepisami znaleźć się musza również oznaczenia trwałe. Umieszczony musi na niej zostać:

  • znak wytwórcy,
  • numer fabryczny butli,
  • pojemność zbiornika podana w decymetrach sześciennych,
  • nadciśnienie próbne podane w megapaskalach,
  • pełna nazwa gazu lub mieszaniny oraz wzór chemiczny.

Ponadto na butli umieszczona zostać musi data przeprowadzonego i wyznaczonego następnego badania zbiornika, masa opróżnionego zbiornika bez zaworu i kołpaka oraz masa z najwyższą dopuszczalną masą płynu bez kołpaka, a także najwyższa dopuszczalna masa płynu zawartego w zbiorniku.