Tarcica to asortyment drzewny powstały w wyniku wstępnej obróbki drewna. Deski są wytwarzane przez rozpiłowanie surowca za pomocą pilarek ramowych, tarczowych lub taśmowych. Tartaki oferują kilka rodzajów tarcicy różniących się między sobą stopniem obróbki, grubością, wilgotnością oraz gatunkiem drewna. Sprawdźmy, jakimi właściwościami odznaczają się produkty tartaczne, i w jakich branżach przemysłowych znajdują zastosowanie.
Podział tarcicy – właściwości
W zależności od zastosowanej techniki obróbki wyróżniamy tarcicę obrzynaną i nieobrzynaną. Deski obrzynane powstają wskutek dwukrotnego przetarcia bądź obróbki na ostro z obrzynaniem równoległym, dzięki czemu wszystkie krawędzie są precyzyjnie wykończone. W przypadku tarcicy nieobrzynanej wystarczy pojedyncze przetarcie, które pozwala uzyskać dwie obrobione powierzchnie równoległe. Najmniejszym zainteresowaniem wśród klientów cieszy się tarcica obliniasta, która ma wyraźnie zdefiniowane elementy obwodu drewna (czyli obliny i oflisy).
Pozostałe kryteria podziału tarcicy
Innym kryterium podziału tarcicy jest poziom wilgotności uzyskany podczas procesu suszenia. Po wstępnej obróbce materiał drzewny trafia do specjalnej suszarki (konwencyjnej, podciśnieniowej lub aerodynamicznej), w którym uzyskuje pożądane parametry wilgotności. Tarcica sucha ma wilgotność na poziomie 8%, deski mokre – na poziomie 12%.
Dobre tartaki, takie jak Tartak Powidz, posiadają szeroką ofertę surowców drewnianych pozyskiwanych z drewna drzew iglastych i liściastych. Do wytworzenia tarcicy iglastej wykorzystuje się najczęściej drewno sosnowe oraz świerkowe. Produkowana jest z drewna drzew iglastych, ma średnią wilgotność i jest powszechnie stosowana do produkcji zabudowy meblowej oraz stolarki okienno-drzwiowej. Natomiast tarcica liściasta jest natomiast pozyskiwana z brzozy, jesionu, dębu, topoli oraz olchy.