Bycie myśliwym to wielka pasja. Pewnym ukoronowaniem tej pasji są trofea łowieckie. Mogą mieć one różną postać. Tak naprawdę to nie tylko poroże zwierzyny płowej, ale także szable dzika, skóra czy wreszcie taxidermy. W dzisiejszym artykule skupimy się na sposobach preparowania poroża zwierzyny płowej. Opiszemy szczegółowo, jak przebiega cały proces preparowania.
Jak wygląda przygotowanie do preparowania?
Pierwszym etapem preparowania jest oddzielenie głowy od tułowia po wypatroszeniu zwierzyny. Ma to względy czysto praktyczne. Załadowanie całego jelenia na samochód mogłoby skończyć się uszkodzeniem poroża. Przed przystąpieniem do etapu gotowania należy ściągnąć skórę z głowy. Trzeba również przeciąć mięśnie oraz ścięgna w części przyusznej. Cięcie należy wykonać wzdłuż żuchwy, obustronnie tuż przy nasadzie języka tchawicy oraz kości gnykowej. Dzięki temu dużo łatwiej będzie oddzielić żuchwę od czaszki. W kolejnym kroku trzeba usunąć gałki oczne oraz mięśnie skroni i potylicy. Tym sposobem otrzymujemy wstępnie oczyszczone kości czaszki, które otacza jedynie cienka warstwa mięśni. Dzięki wstępnemu oczyszczeniu znacznie skraca się czas gotowania. Ma to ogromne znaczenie, ponieważ zbyt długie gotowanie może doprowadzić do rozmiękczenia szwów pomiędzy poszczególnymi kośćmi oraz rozluźnienia stopnia osadzenia zębów w zębodołach.
Wstępnie przygotowaną czaszkę należy wymoczyć w kotle z zimną wodą. W trakcie moczenia dobrze jest kilkukrotnie wymienić wodę. Po dokładnym wymoczeniu nadchodzi czas gotowania.
Jak przebiega przygotowanie trofeum po gotowaniu?
Gotowanie odbywa się na niezbyt dużym ogniu. Po zagotowaniu należy wymoczyć czaszkę w zimnej wodzie przez około 30 minut. Wystudzone trofea łowieckie należy oczyścić z resztek mięśni. Następnie trzeba wyjąć mózg oraz usunąć błony i śluz z przewodów nosowych. Do tego zadania najlepiej użyć wąskiej, drucianej szczoteczki. Powinna być ona dostosowana długością do przewodów nosowych. Resztki zanieczyszczeń, jakie pozostały w zagłębieniach kości, trzeba dokładnie zeskrobać i kilkukrotnie spłukać zimną wodą. Warto pamiętać, aby w trakcie gotowania i oczyszczania nie stosować proszku ani mydła.
Na czym polega bielenie czaszki?
Bielenie czaszki można z powodzeniem przeprowadzić na słońcu, polewając ją kilkukrotnie wodą. Przeważnie do bielenia używa się 30% perhydrolu. Przed użyciem preparatu najlepiej obłożyć czaszkę cienką warstwą waty, a następnie okręcić kilkukrotnie białą nicią. Zastosowanie ciemnej nici może spowodować, że w reakcji z perhydrolem pozostawi ona ciemne ślady na powierzchni czaszki. Należy zadbać, aby perhydrol dotarł w każde zagłębienie. W trakcie bielenia należy zachować szczególną ostrożność, aby środek nie dostał się na żadną z części poroża. Może spowodować powstanie jasnych plam, których nie da się usunąć. Po zakończeniu bielenia trzeba usunąć całą watę, używając szczypiec lub pincety. Ostrożność wynika z faktu, że perhydrol, nawet po wyschnięciu, wykazuje właściwości żrące.
Jak przebiega osadzanie poroża na tarczy?
Osadzanie poroża na tarczy jest ostatnim etapem preparacji. Bardzo ważny jest wybór deski, czyli tarczy, na której będzie osadzone poroże. Musi mieć ona odpowiednie rozmiary i kształt dostosowany do rodzaju trofeum. W przypadku poroży jelenia używa się głównie tarcz wydłużonych. Parostki kozłów, ze względu na mniejszy rozmiar, są przytwierdzane do krótszych tarcz. W tym elemencie panuje zróżnicowanie pod względem kształtu tarczy. Tak naprawdę zależy on od wyboru myśliwego. Niejednokrotnie spotyka się tarcze wykonane ze strzały brzozy lub olchy.
Preparowanie poroża wymaga nie tylko wiedzy, ale także doświadczenia i precyzji. Dlatego warto skorzystać z usług firmy Mangis z miejscowości Borzęcin Duży. Pan Marian Miłosz, właściciel firmy Mangis, posiada blisko 30-letnie doświadczenie w preparowaniu trofeów łowieckich. Podczas preparowania trofeów używane są najnowsze środki, których zastosowanie gwarantuje naturalny wygląd i długowieczność preparatów.
