O prowadzeniu pełnej księgowości bądź małej księgowości przedsiębiorca może zdecydować samodzielnie, poza sytuacjami, kiedy formę narzucają przepisy prawa. Jakie są wady i zalety obu tych rozwiązań? Kiedy można się na nie zdecydować? Kiedy warto powierzyć prowadzenie księgowości profesjonalnemu biuru rachunkowemu? Tego wszystkiego dowiesz się z niniejszego artykułu.

Kiedy można prowadzić małą księgowość?

Z możliwości prowadzenia małej księgowości (tzw. uproszczonej) korzystają przede wszystkim osoby fizyczne, spółki jawne, spółki partnerskie, spółki cywilne, spółdzielnie socjalne. Warunkiem jest jednak przychód roczny, nieprzekraczający kwoty 2 mln euro rocznie. Wartość tę przelicza się na polską walutę wg kursu NBP ogłoszonego 30 września roku poprzedniego.

Może ona przybierać formę:

  • ryczałtu ewidencjonowanego (określa wysokość opodatkowania na podstawie przychodu, bez uwzględniania kosztów),
  • księgi przychodów i rozchodów,
  • karty podatkowej (wymaga uiszczania stałych wpłat w wysokości zależnej od liczebności miasta, w którym zarejestrowana jest firma oraz samego rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej).

Ponadto przedsiębiorca musi się liczyć z tym, że może zostać zobowiązany także do założenia i prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz ewidencji przebiegu pojazdu.

Niewątpliwą korzyścią prowadzenia małej księgowości są niższe koszty usług biur rachunkowych. Przedsiębiorcy zaznajomieni z podstawowymi zagadnieniami podatkowymi mogą samodzielnie podjąć się tego zadania, choć outsourcing będzie zdecydowanie wygodniejszą formą, ponieważ całkowicie zdejmuje z właściciela firmy obowiązek prowadzenia księgowości.

Jak tłumaczą specjaliści z Ewa Pilarska Biuro Rachunkowe- mała księgowość nie wymaga tak skrupulatnego rejestrowana przepływów pieniężnych firmy, jak to ma miejsce przy pełnej księgowości. Z jednej strony jest to korzystne, ponieważ generuje mniejszą ilość dokumentacji. Z drugiej jednak sprawia, że utrudniona jest analiza działalności firmy  z uwagi na małą ilość zarejestrowanych danych.

Czym jest pełna księgowość?

Pełną księgowość (tzw. rozszerzoną) zobowiązane są prowadzić osoby fizyczne, spółki jawne, spółki partnerskie, spółki cywilne, spółdzielnie socjalne, jeśli ich roczny przychód przekroczy 2 mln euro.

Ponadto podmiotami, które zobowiązane są przepisami prawa do tej formy ewidencji (bez względu na przychód), są:

  • spółki handlowe,
  • jednostki samorządu terytorialnego i ich związki,
  • osoby, oddziały i przedstawicielstwa zagraniczne,
  • zakłady budżetowe,
  • fundusze celowe,
  • jednostki otrzymujące subwencje i dotacje na potrzeby prowadzenia działalności,
  • jednostki działające na zasadach przepisów prawa bankowego.

Pełna księgowość jest bardzo skomplikowana i wymaga znajomości aktualnych przepisów prawa podatkowego. Z tego względu tę formę ewidencji powierza się biurom rachunkowym.

Wszelkie operacje finansowe ujmowane są w kilku księgach: księdze głównej, księdze pomocniczej, dzienniku, zestawieniu obrotów i sald, inwentarzu.

Ponadto przedsiębiorca jest zobowiązany do sporządzania bilansów i rachunków zysków i strat.

Duża ilość danych, jakie należy rejestrować w przypadku prowadzenia pełnej księgowości, pozwala jednak na szerokie analizy działalności przedsiębiorstwa. Dzięki temu możliwa jest precyzyjna ocena jego kondycji i podjęcie realnych planów w zakresie przyszłej działalności. Większa przejrzystość danych pozwala również budować profesjonalny wizerunek firmy w oczach jej klientów.