Celowe unikanie obowiązku alimentacyjnego wciąż stanowi problem nie tylko dość powszechny, ale przede wszystkim bardzo poważny. Przepisy obowiązującego prawa wyraźnie precyzują, że mamy tutaj do czynienia z przestępstwem, a nie natomiast – jak powszechnie się uważa – z wykroczeniem. Osoby skazane prawomocnym wyrokiem muszą liczyć się z różnym wymiarem kary – od grzywny, poprzez ograniczenie wolności, aż do jej pozbawienia na okres 2 lat. Co jeszcze warto wiedzieć na ten temat?

Kto popełnia przestępstwo niealimentacji?

Przepisy w jasny sposób opisują, jakie warunki muszą zostać spełnione, aby można było mówić o zaistnieniu przestępstwa. To właśnie z ich treści możemy się dowiedzieć, że popełnia je ten, kto w sposób uporczywy uchyla się od wykonania ciążącego na nim z mocy ustawy lub orzeczenia sądowego obowiązku opieki przez niełożenie na utrzymanie osoby najbliższej lub innej. Po drugie zaś, świadomie naraża osobę na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Warty podkreślenia jest jednak fakt, że wymienione przesłanki muszą występować razem. Co to oznacza z praktycznego punktu widzenia? Nie mniej, nie więcej niż to, że karze nie podlega osoba, która:

  • nie płaci alimentów z przyczyn od siebie niezależnych, czyli np. wskutek ubóstwa,
  • zaniedbała swój obowiązek jednokrotnie, a działanie to nie nosi znamion postępowania uporczywego,
  • nie spłaca alimentów – nawet mając ku temu możliwości –  ale jednocześnie nie naraża przez to osoby na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

Z jakimi jeszcze informacjami warto się zapoznać?

Czym są podstawowe potrzeby życiowe?

Pojęcie podstawowych potrzeb życiowych podczas spraw alimentacyjnych pojawia się bardzo często. I choć z jego znaczenia mniej więcej zdaje sobie sprawę każdy dorosły człowiek, to z pewnością wypada zapoznać się informacjami dotyczącymi tego, co na ten temat mówi nomenklatura prawnicza. Po pierwsze, w orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjęto, iż pojęcie to nie jest stałe i niezmienne. Chodzi oczywiście o to, że w ogromnej mierze zależy ono od konkretnych warunków społeczno-ekonomicznych i stanu świadomości społecznej na danym etapie rozwoju społeczeństwa. Im wyższy jest przeciętny poziom życia obywateli, tym większe oraz bardziej różnorodne są potrzeby uznawane powszechnie za podstawowe.

Jak podkreślają doświadczeni prawnicy z najlepszej Kancelarii Adwokackiej, świadczenie alimentacyjne nie tylko nie powinno, ale także nie może dotyczyć jedynie uzyskania środków finansowych na wyżywienie. Co do zasady przestępstwo niealimentacji jest ścigane na wniosek pokrzywdzonego, organu pomocy społecznej lub organu wymuszającego działania wobec dłużnika alimentacyjnego. Przed podjęciem ostatecznej decyzji o skierowaniu sprawy przed oblicze wymiaru sprawiedliwości każdorazowo zaleca się konsultację z prawnikiem.