Ewidencjonowanie środków trwałych danego podmiotu gospodarczego to ważna procedura księgowo-podatkowa, którą objętych jest wiele firm. Przygotowują ją dzisiaj wielokrotnie na specjalne zamówienie – i prowadzą w ramach usług stałych – odpowiednie biura rachunkowe. Kiedy jedna należy zgłosić się do nich w ramach chęci uzyskania pomoc w zakresie ewidencji środków trwałych? Tego dowiesz się razem z nami.

Ewidencja środków trwałych w pigułce

Za ewidencję środków trwałych uznaje się narzędzie do rejestrowania zakupionych środków trwałych, a także w rozszerzonym zakresie wartości niematerialnych i prawnych. Można zatem mówić o takich składnikach majątku, które obejmują elementy rzeczowe (bez rozszerzenia WNiP). W uproszczeniu można mówić o tym, że za środek trwały uznaje się meble i wyposażenie biurowe przedsiębiorstwa, jego maszyny i urządzenia techniczne, narzędzia, środki transportu oraz oczywiście nieruchomości!

Obowiązek prowadzenia ewidencji środków trwałych

Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 roku w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów jasno wskazują, jakie podmioty są obligatoryjnie zobowiązane do ewidencjonowania środków trwałych. Przede wszystkim są to zatem osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych, a także spółki partnerskie, które na ustrój podatkowy wybrały ewidencję na zasadach uproszczonych w wersji KPiR. Sprawne procesy monitorowania i „księgowania” środków trwałych mają również w obowiązku ryczałtowcy! Jest to bowiem ważne do tego, aby móc amortyzować w odpowiedni i prawny sposób koszty działalności.

Jak wygląda ewidencja środków trwałych?

Ewidencja środków trwałych powinna mieć przede wszystkim formę dokumentu pisemnego, lub cyfrowego, łatwego do wglądu przez organ kontrolny i prostego do wydruku. Ewidencja powinna być również – podobnie jak inne narzędzia księgowości uproszczonej – w odpowiedni sposób archiwizowana. Nie ma zatem jednego wzoru ewidencji środków trwałych, a ta może być nawet odręcznym dokumentem. Musi ona składać się jednak z kilkunastu elementów, bez których nie jest ona ważna. Wśród jej składników wyróżnia się zatem m.in.: kwotę odpisu amortyzacyjnego za dany rok podatkowy i narastająco za okres dokonywania tych odpisów; określenie dokumentu stwierdzającego nabycie, określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, symbol Klasyfikacji Środków Trwałych, wartość początkową, stawkę amortyzacyjną, zaktualizowaną wartość początkową, datę likwidacji oraz jej przyczynę albo datę zbycia itp.

Problemy z ewidencjonowaniem środków trwałych

Problemy z ewidencjonowaniem środków trwałych dotyczą przede wszystkim dat likwidacji, czy wartości początkowej środków trwałych. Nie do końca jasne dla niektórych przedsiębiorców są również zasady amortyzowania kosztów, a także sposoby nabycia ŚT w drodze spadku oraz darowizny. W przypadku małych i średnich firm, warto zatem współpracować stale z dobrym specjalistą od księgowości, doradztwa podatkowego oraz od kadr i płac. Takiego znajdziesz w Biurze Rachunkowym Doroty Kowalczyk-Skupińskiej, które zawsze wyjaśnia wszystkie nieścisłości, gwarantując przy tym terminowość usług, pełen ich zakres i profesjonalizm, a także różne modele współpracy – np. w ramach księgowości mobilnej (zdalnej i elektronicznej).