Szkoła Podstawowa nr 3 w Jędrzejowie Filia

Jestem absolwentem Szkoły Podstawowej numer 3 imienia Władysława Broniewskiego w Jędrzejowie, który uczęszczał do niej w okresie od 2004 do 25 czerwca 2010 roku, i w związku z tym się o niej tutaj wypowiem. Stan wyposażenia zakładu pracy będącego dawcą edukacji na szczeblu podstawowym w tych latach był stosunkowo zadowalający, aczkolwiek nie bardzo dobry. W szkole odbywały się zajęcia dodatkowe o średnim stopniu różnorodności i atrakcyjności, zarówno te wymagające od ich uczestników włożenia wysiłku umysłowego, jak i np. sportowe, w których właściwe uczestnictwo było immanentnie powiązane z koniecznością wykonania pewnej niezarobkowej pracy fizycznej. Spora część jej nauczycieli charakteryzowała się dalece posuniętą nieobiektywnością m.in. w zakresie związanym z wystawianiem ocen klasyfikacyjnych, nadmierną stereotypowością toku myślenia, niedostatecznie dobrze ukształtowaną umiejętnością empatii, ostentacyjnie różnicowała biorców nauki na wyróżniających się osiągnięciami w niej i rzekomo utalentowanych, którzy niejednokrotnie byli stawiani za wzór do naśladowania i obdarzeni nieoficjalnymi względami, i tych według nich nieposiadających jakichś szczególnych sukcesów i traktowanych gorzej, ale mimo wszystko najczęściej w zupełnie humanitarny sposób, faworyzowała dzieci swoich bliskich znajomych, pochodzące z majętnych rodzin albo dysponujące w nich kimś wykonującym relewantne funkcje publiczne lub przynajmniej relatywnie dobrze opłacalne zawody powszechnego zaufania, a niektórzy otwarcie formułowali w stosunku do podległych im uczniów słowa silnie nacechowane wyjątkowo pejoratywnym wydźwiękiem mogące stanowić dyshonor i byli bardzo mili wobec dzieci oraz osób sprawujących rolę ich rodziców wtedy, gdy mogli czerpać z nich jakieś korzyści, a po zaprzestaniu z jakiegoś powodu korzystania z czyjejś dobrej woli zaczynali się od nich dystansować, a ich sposób postępowania względem tych osób podlegał modyfikacji na naznaczony obojętnością,