Łęczyca powstała W XI wieku, a po raz pierwszy wspomniana zostaje w 1136 roku. Przed 1267 otrzymała prawa miejskie. W XIV wieku stała się siedzibą sądu ziemskiego i grodzkiego. W XVI wieku panował okres największego rozwoju miasta jako ośrodka rzemieślniczo-handlowego i stolicy województwa łęczyckiego. Łęczyca znalazła się pod zaborem pruskim a następnie została częścią Księstwa Warszawskiego. Podczas II wojny światowej Niemcy utworzyli w niej getto dla ludności żydowskiej.
W Łęczycy znajdziemy zabytki takie jak kościół parafialny pod wezwaniem świętego Andrzeja z XV wieku, zespół klasztorny bernardynów z I połowy XVII wieku, zespół klasztorny z połowy XIV wieku, park miejski z XVIII wieku, zespół zamkowy (obecnie Muzeum Ziemi Łęczyckiej) z XIV/XVIII wieku czy baszta obronna, obecnie pełniąca funkcję dzwonnicy kościoła parafialnego z XIV wieku.
- Obszar:
- 9,00 km2
- Liczba ludności:
- około 14 000
- Województwo:
- łódzkie
- Kody pocztowe:
-
od 99-100 do 99-101
- Liczba podmiotów gospodarczych:
- 865
- Współrzędne geograficzne:
- 52.0595900 19.1996800