Przyczyny bólów w klatce piersiowej mogą być rozmaite. Od problemów wywodzących się z układu trawienia po schorzenia układu mięśniowo-szkieletowego. Obecnie stosowane metody rozpoznawania powodów dyskomfortu odczuwanego na wysokości płuc i serca w precyzyjny sposób wskazują nieprawidłowości. Sprawdź na czym polega jedna z powszechnie stosowanych metod.
Kiedy stosuje się EKG w ruchu?
EKG w ruchu to metoda diagnostyczna stosowana przez kardiologów w celu ocenienia rytmu serca, ciśnienia tętniczego krwi oraz tętna w momencie wykonywania wysiłku. Jest to metoda bardzo skuteczna i precyzyjnie wskazująca odchylenia i dysfunkcje pracy mięśnia sercowego. Poprawnie wykonane badanie, które określa miejsce, rodzaj, czas trwania bólu oraz jego związek z wykonywanym wysiłkiem może wskazać nawet w 90% prawdopodobieństwo występowania choroby wieńcowej u mężczyzn powyżej 45 roku życia.
Dlatego też lekarze w rozpoznaniu przyczyn dyskomfortu nie ograniczają się jedynie do zwykłego EKG. Elektrokardiograficzna metoda badania próbą wysiłkową należy do grupy badań nieinwazyjnych, które przeprowadza się szczególnie wśród pacjentów wykazujących pośrednie prawdopodobieństwo choroby wieńcowej czy innych dolegliwości sercowych.
W gabinecie doktor nauk medycznych, specjalisty kardiolog Małgorzaty Muzolf, po wstępnym rozpoznaniu, pacjenci mogą w uzasadnionych przypadkach otrzymać skierowanie na testy wysiłkowe, a także na tak zwany holter dobowy.
Specjalista kardiolog Małgorzata Muzolf udziela w Olsztynie porad i konsultacji wraz z diagnozowaniem chorób serca. W przypadku rozpoznania któregoś ze schorzeń doktor rozpoczyna stosowne do sytuacji leczenie specjalistyczne lub farmakologiczne. Z szerokiego zakresu leczenia schorzeń układu sercowego i wieloletniego doświadczenia medycznego mogą skorzystać pacjenci z zaburzeniami rytmu serca, objawami trzepotania przedsionków i częstoskurczami. Kardiolog po przeprowadzeniu wstępnej analizy i otrzymaniu wyników badań, decyduje o kwalifikacji do poszczególnych zabiegów kardiologii interwencyjnej lub kardiochirurgii.
Czy trzeba przygotować się do badania próby wysiłkowej i jak ono przebiega?
Słysząc „próba wysiłkowa” niektórzy wyobrażają sobie wielogodzinny bieg lub męczącą serię ćwiczeń. Nic bardziej mylnego. Samo badanie, w zależności od potrzeb rozpoznania i od stanu zdrowia pacjenta, trwa od kilku do kilkunastu minut. Nie jest to ogromny wysiłek i może być przerwany w każdym momencie na życzenie badanego.
Lekarz w trakcie zapisu na badanie poinformuje pacjenta o konieczności wstrzymania się od jedzenia i palenia papierosów na 3 godziny przed przeprowadzeniem analizy. Pacjent może przyjmować niewielkie ilości płynów przed badaniem. Nie powinno się wykonywać dużego wysiłku fizycznego na 12 godzin przed EKG w ruchu.
Nie jest to czynność inwazyjna co oznacza, że nie ingeruje ona w organizm. Wszystkie wskaźniki rejestrują zmiany będąc przyczepione do skóry pacjenta. W trakcie badania lekarz prosi badanego o zdjęcie ubrań od pasa w górę, aby móc przyczepić elektrody, które będą znajdowały się na skórze w trakcie całego odczytu – podobnie jak w przypadku EKG spoczynkowego.
Zgodnie z uwarunkowaniami pacjent porusza się w trakcie rozpoznania kardiologicznego na rowerze stacjonarnym lub na bieżni. Zapis pracy serca oraz ewentualnych nieprawidłowości jest prowadzony w trakcie wysiłku oraz po wykonaniu ćwiczenia. EKG spoczynkowe, w drugiej części badania jest pobierane w pierwszej, trzeciej, szóstej i dziewiątej minucie po zakończonym wysiłku. Odpowiednio przeprowadzone EKG w ruchu pozwala na odnalezienie przyczyn występujących bólów w klatce piersiowej