Trądzik różowaty (acne rosacea) to przewlekły stan zapalny. Charakteryzuje się zmianami skórnymi na twarzy w postaci zaczerwienienia, rozszerzonych naczynek oraz grudek i krostek. Często towarzyszy temu nadmierne wydzielanie sebum. Z reguły powstaje u osób w przedziale wiekowym 30-55 lat i dotyka częściej kobiet o jasnej karnacji. Nieleczony może skutkować trwałymi zmianami skórnymi. Czym dokładnie się objawia, jak przebiega jego leczenie oraz jak należy pielęgnować cerę?
Objawy trądziku różowatego
Symptomy trądziku różowatego są różne ze względu na jego występującą odmianę. Najczęściej zmiany skórne centralizują się na środkowej części twarzy i obejmują rumień przelotny lub stały, grudki i krosty oraz rozszerzone naczynia krwionośne. Do dodatkowych przejawów zalicza się także pieczenie lub szczypanie skóry, suchość i obrzęki. Zmiany mogą również dotyczyć powiek i być zlokalizowane poza twarzą. Już pierwsze objawy powinny być skonsultowane z lekarzem dermatologiem.
Acne rosacea występuje w 5 odmianach:
- Grudkowo-krostkowej. Przetrwały rumień znajduje się w centralnej części twarzy. Towarzyszą mu występujące czasowo grudki i krostki.
- Teleangiektatyczno-rumieniowatej. Zmiany w formie przelotnego lub przetrwałego rumienia, teleangiektacje (pajączki naczyniowe) i obrzęki występują najczęściej na twarzy. Dodatkowo skóra może piec lub palić w okolicy zmian.
- Ocznej. Towarzyszą jej przewlekłe stany zapalne brzegów powiek, rogówek i spojówek. Ujawnia się poprzez przekrwienie i łzawienie oczu, kłucie, swędzenie i pieczenie oraz światłowstręt i uczucie występowania ciała obcego w oku. Trądzik różowaty uwidacznia się również w postaci powtarzających się jęczmieni i gradówek na skutek infekcji gronkowcowej.
- Zmian przerostowych. W ich wyniku skóra jest gruba i nieregularna. Pojawiają się na niej zmiany guzowate. Często wiążą się z zapaleniem meszków włosowych. Zmiany znajdują się na: nosie, brodzie, czole, policzkach i uszach.
Ziarniniakowej. Odznacza się twardymi, żółtymi, brązowymi albo czerwonymi grudkami lub guzkami. Mogą po nich pozostawać blizny.
Jak leczyć trądzik różowaty?
Diagnozę przeprowadza się poprzez rozpoznanie występowania rumienia i zmian grudkowo-krostkowych, znajdujących się na twarzy, łojotoku oraz współzależności zaczerwienień z reakcjami fizycznymi i psychicznymi. Pomóc w tym może gabinet dermatologiczny i konsultacja w celu zaplanowania leczenia. Do pozbycia się trądziku i rumienia różowatego stosuje się miejscowe i doustne leczenie. Uzupełnieniem kuracji są właściwie dobrane dermokosmetyki.
Leki na trądzik różowaty w miejscowej terapii powinny zawierać odpowiednie stężenie metronidazolu, kwasu azelainowego, sulfacetamidu sodowego oraz nadtlenku benzoilu w postaci żeli lub kremów używanych bezpośrednio na stany zapalne. Łączy się je z antybiotykami, w których skład wchodzą erytromycyna, klindamycyna oraz tetracyklina. W przypadku zdiagnozowania nużycy zaleca się krotamiton o właściwościach przeciwświądowych, świerzbobójczych i bakteriostatycznych. Leczenie ogólne natomiast polega na eliminacji przyczyn np. zaburzeń hormonalnych.
Kosmetyki na trądzik różowaty
Leczenie trądziku trzeba połączyć z właściwą pielęgnacją skóry. Skóra objęta Acne rosacea powinna być regularnie natłuszczana i nawilżana, a podrażnienia łagodzone. Dlatego też stosowane kosmetyki powinny być bezzapachowe, działać delikatnie i być pozbawione alkoholu. Do codziennej pielęgnacji najlepiej wybrać płyny micelarne, które z powodzeniem zastąpią zwykłe mydła i toniki. Przy oczyszczaniu skóry trzeba unikać jej pocierania. Najlepiej przemywać ją w mineralnej lub przegotowanej, letniej wodzie, a do osuszania używać miękkich ręczników.
Peelingi dla cery trądzikowej tego rodzaju nie są wskazane, chyba że były wcześniej skonsultowane z dermatologiem. Krem na trądzik różowaty na co dzień musi się opierać na naturalnych składnikach. Powinien składać się z: wyciągu z kasztanowca lub nagietka, miłorzębu japońskiego, bisabololu, pantenolu, alantoiny oraz witamin E, C, K i PP.
Kurację dermatologiczną można połączyć z właściwą domową pielęgnacją. Wskazane jest używanie rumianku, zielonej herbaty, siemienia lnianego oraz płatków owsianych na skórę do przemywania lub okładania. Niepożądane są natomiast zabiegi kosmetyczne takie jak peelingi z kwasami oraz zabiegi rozgrzewające, które tylko nasilą i utrwalą rumień.
