Wiele gospodarstw domowych zlokalizowanych na obszarach wiejskich lub poza miastem boryka się z problemem braku możliwości podłączenia do sieci wodociągów. W takiej sytuacji jedynym wyjściem jest budowa na działce studni głębinowej, która będzie źródłem wody użytkowej dla mieszkańców. Wykonanie odwiertu odbywa się na podstawie wyników ekspertyzy geologicznej i z uwzględnieniem rodzaju podłoża.

Gdzie usytuować studnię?

Ten aspekt jest regulowany przepisami prawa. Zapisy wskazują, że odwiert na tego rodzaju obiekt może powstać co najmniej w odległości 5 metrów od działki względem osi studni i 7,5 metra od rowu przydrożnego. Ponadto w przypadku gospodarstw rolnych instalacja nie może być bliżej niż 15 metrów od budynków inwentarskich oraz 70 metrów od nieutwardzonych wybiegów dla zwierząt. Jeśli na działce znajduje się także kanalizacja indywidualna, to konstrukcja powinna być osadzona minimum 30 metrów od niej. Budowa studni głębinowej powinna zostać poprzedzona ekspertyzą geologiczną. Przeprowadzone badania pozwolą stwierdzić, czy na danym terenie występuje źródło wody zdatnej do spożycia, jak również, na jakiej jest ono głębokości. Tylko wtedy można podjąć się wykonania oraz dostosowania metody odwiertu.

Jak powstaje studnia głębinowa?

Jak zostało to zaznaczone wyżej, pierwszy etap powstania konstrukcji wiąże się z koniecznością wykonania w gruncie otworu, który będzie na tyle głęboki, aby dotrzeć do warstwy, w której znajduje się woda wgłębna. W tym celu wykorzystuje się specjalistyczny, nowoczesny sprzęt – wiertnice. W związku z tym do budowy studni konieczne jest zatrudnienie ekipy specjalistów, na przykład z firmy H2O, znajdującej się w Zduńskiej Woli. Metoda wiercenia dobierana jest w zależności od rodzaju podłoża. W przypadku skalnego i twardego konieczne jest zastosowanie sposobu udarowo-obrotowego, czyli obrotowych elementów wiertnic hydraulicznych wraz z młotami wiertniczymi, mającymi właściwości udarowe. Powszechniej jednak wykorzystuje się metodę płuczkową, polegającą na wtłaczaniu do wierconego otworu wody pod wysokim ciśnieniem. Nie tylko schładza wiertło podczas pracy, ale również wypłukuje powstający urobek.

Następnie w powstałym otworze umieszcza się rurę osłonową, a do niej wkłada się rurę filtracyjną. W zależności od głębokości, na jakiej znajduje się woda użytkowa, dobiera się rodzaj pompy. Ssące są stosowane przy płytkich warstwach, czyli mających mniej niż 8,5 metra. W przeciwnym razie konieczny jest montaż pompy głębinowej. Rura zostaje obsypana materiałem filtracyjnym, ułatwiającym dopływ wody do studni. W tym celu wykorzystuje się żwir, piasek gruboziarnisty lub pospółkę. W ten sposób gospodarstwo domowe bądź domek letniskowy zostają wyposażone w niezależne źródło wody doprowadzanej do instalacji.