Róże to najczęściej wybierane do ogrodów, parków czy innych zielonych obszarów kwiaty. Szeroka gama odmian – od wielkokwiatowych po pienne, rabatowe czy okrywowe – pozwala na cieszenie się różnorodnością ich piękna. Ogromne znaczenie na ich kwitnięcie ma ich prawidłowa pielęgnacja, a przede wszystkim przycinanie. Kiedy i w jaki sposób należy je zatem skracać? Przedstawiamy główne zasady przycinania róż!

Kiedy obcinać róże? 

Cięcie róż najlepiej przeprowadzać raz w roku na wiosnę. Prace ogrodnicze polegające na przycinaniu są jednym z najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych, na równi z nawożeniem i nawadnianiem roślin.  Dodatkowo skracanie oddziałuje pozytywnie na wygląd kwiatów, ich kształt oraz okazałość.

Czynności związane z podcinaniem można zaplanować na koniec marca lub kwietnia, zależnie od tego, czy mrozy ustąpiły. Za wcześnie przycięte kwiaty mogą być przemarznięte lub osłabione, co wpłynie niekorzystnie na ich dalszy wzrost i rozwój. W przypadku końca kwietnia zaleca się rozpoczęcie prac przed rozwinięciem pędów. Równie istotna jest korzystna pogoda. Na cięcie róż najlepiej wybrać suchy i słoneczny dzień.

W okresie jesiennym przycinanie roślin nie jest wymagane, jednak dobrze jest na bieżąco usuwać martwe lub chore gałęzie i zwiędłe kwiaty. 

Podstawowe reguły przycinania róż  


Przycinanie róż powinno się wykonywać ukośnie. Najlepiej przy wysokości 0,5-1 cm nad pąkiem, który kieruje się na zewnątrz korony. W pierwszej kolejności należy likwidować stare, słabe, chore i uszkodzone pędy. Używany do tego sekator musi być odpowiednio ostry. Profesjonalny sprzęt ogrodniczy i narzędzia to podstawa cieszenia się pięknym ogrodem przez cały rok. Na sposób skracania wpływa odmiana kwiatów. 

1. Róże wielkokwiatowe.

Wymagają corocznego cięcia, które stymuluje do rozwoju silnych przykorzeniowych pędów i wykształcenie krzewu z otwartym środkiem i równolegle rozmieszczonymi odroślami. Zabieg rozpoczyna się od likwidacji najsłabszych, najstarszych, chorych i krzyżujących się pędów rosnących przy korzeniu. Zbrązowiałe, przemarznięte odgałęzienia powinny być usunięte, by dać miejsce zdrowym i zielonym. Przy cięciu najgrubszych pędów należy zostawić 4 do 6 oczek, czyli ok. 15-25 cm od ziemi. Mniejsze natomiast skraca się przy zachowaniu 2 do 4 oczek, odpowiadających 10-15 cm. Na koniec powinny zostać 4-6 pędy, stanowiące bazę dla nowych. Podczas okresu wegetacyjnego należy wycinać przekwitłe części. Dzięki temu zapewni się kwiatom pełny rozkwit.

2. Róże rabatowe.

Drobne kwiaty poliantów czy floribund decydują o sposobie skracania. Nie powinny być bowiem silnie ścinane. Rabatówki mogą być przez to cienkie i osłabione. Niskie gatunki wycina się zwykle na wysokość 20-30 cm. Natomiast wysokie odmiany: 30-50 cm. Po zakończeniu procesu zwykle zostaje 5-10 pędów.

3. Róże pnące.

Ich pełne rozrośnięcie zachodzi dopiero po 3 latach. Wtedy zazwyczaj pojawiają się silne pędy, tworzące budulec. Róże pnące, które kwitną regularnie, należy za to przycinać w okresie wiosennym. Niepowtarzające kwitnienia rośliny należy ciąć po ich przekwitnieniu latem. Róże uformowane w kolumnę, z owiniętymi wokół konstrukcji pędami tworzą boczne odgałęzienia, które wymagają corocznego skracania o 1/3 lub 2/3 długości. Najstarsze pędy z kolei należy przycinać co kilka lat.

4. Róże okrywowe.

Nie wymagają corocznego przycinania, gdyż wówczas nie zakrywałyby całej powierzchni. Jednak często pewne ich odmiany szybko rosną, przez co konieczne jest ich przycinanie do wyznaczonych miejsc. Róże tego rodzaju mogą być koszone co kilka lat. Należy przy tym zachować wysokość od 10 do 15 cm, co wpłynie na stymulację ich rozrostu i kwitnienia.

5. Róże angielskie.

Nie wymagają cięcia, a jedynie regularnego usuwania chorych i przemarzniętych odgałęzień. Wystające z krzewu pędy również mogą być skracane. Najsłabsze i rzadziej kwitnące pędy dobrze jest wycinać co parę lat. Pozostawiona sama sobie angielska odmiana róż przybiera naturalną, dystyngowaną formę krzewu z dużą liczbą kwiatów małej wielkości. Aby uzyskać niski krzew z większymi kwiatami, można je intensywnie skracać. Nie jest to jednak w tym przypadku wskazane.

6. Róże parkowe.

Ich pędy mogą być wycinane nieregularnie i skracane do ok. 1/3 długości. Korzystną formę otrzymuje się przez prześwietlanie krzewu. Nieodzowne jest regularne usuwanie skrzyżowanych pędów, jak i najstarszych i słabo kwitnących, z mniejszymi kwiatami.

Prawidłowo cięcie róż wpływa na ich kwitnięcie oraz zapobiega osłabieniu pędów. W tym celu należy wybrać metodę dopasowaną do odmiany rosnących w ogrodzie kwiatów.