Ten mały, drewniany element meblowy, chociaż wygląda naprawdę niepozornie, pełni ważną funkcję w stolarstwie i spotkać go można praktycznie w każdym meblu. Na czym polega rola kołka do wbijania ręcznego? Do czego tak naprawdę służy? Czy można go zastąpić śrubą? Dlaczego producent wyrobów z drewna, spółka Kabus, cieszy się takim uznaniem na rynku? Na te i inne pytania odpowiadamy poniżej.

Kołek z drewna bukowego – mały siłacz

Buk zwyczajny zalicza się do najstarszych gatunków drzew rosnących w Europie. Zalety drewna, które się z niego pozyskuje, znane są od średniowiecza. Bukowina jest solidna, twarda i niezwykle wytrzymała, jednak daje się przy tym stosunkowo łatwo obrabiać. Z tego właśnie względu wykorzystuje się ją do produkcji mebli oraz akcesoriów drewnianych, takich jak drążki – ryflowane i gładkie – oraz kołki.

Kołki drewniane do łączenia elementów meblowych i innych wyrobów stolarskich nie mają sobie równych. Pozostają odporne na rozwarstwianie się. Świetnie sprawdzają się zarówno w charakterze elementów mocujących środkowe ścianki w meblach, jak i w połączeniach narożnikowych, tworząc solidne, trwałe konstrukcje idealnie wykończonych mebli. Restrykcyjna kontrola jakości stosowana w firmie Kabus stanowi gwarancję, że do klientów trafiają wyłącznie idealne kołki – odpylone, wytrzymałe mechanicznie, odporne na odgniecenia i nieuszkodzone. Zadaniem drewnianych kołków jest zespolenie ze sobą poszczególnych elementów konstrukcji skrzyniowych bądź szkieletowych. Produkowane są w kształcie gładkiego lub ryflowanego, czyli karbowanego walca. Pierwszy rodzaj wykonuje się w średnicach: 4,6,8,9,10,12,14,15,16,18,19,20,25,30,35,40,45,50 mm, zaś drugi: 6, 8, 10, 12, 14 i 16 mm (wielkość dobierana jest indywidualnie przez użytkownika, w zależności o rodzaju i wielkości łączonych elementów).

Dlaczego kołek, a nie metalowy wkręt?

Drewniane kołki marki Kabus znajdują zastosowanie wszędzie tam, gdzie niezbędne jest połączenie elementów w sposób estetyczny. Metalowych wkrętów również się używa, jednak jedynie w takich miejscach, które pozostają niewidoczne – w głębi skrzyni, pod powierzchnią blatu, od spodu szafy itd. Za pomocą kołków można natomiast trwale, a przy tym niewidocznie zespolić ze sobą drewniane płaszczyzny. Należy jednak dbać o to, aby ściśle do siebie przylegały (nie można pozostawiać szpar). Użycie kołków z drewna bukowego jest ponadto bezpieczne – wkłada się je do nawierconych wcześniej otworów, dzięki czemu znika ryzyko przypadkowego uszkodzenia mebla w trakcie procesu składania go. Dla osiągnięcia niezwykle trwałego rezultatu poleca się używanie drewnianych kołków ryflowanych w połączeniu z klejem. Pod wpływem dociśnięcia kołka do dna otworu klej dokładnie wypełnia żłobienia. Po zaschnięciu takie mocowanie jest mocniejsze.