Rodzice zawsze chcą dla swoich dzieci jak najlepszych warunków do rozwoju. W niektórych przypadkach wychowanie stawia przed opiekunami dodatkowe wyzwania, na przykład w sytuacji dziecka borykającego się z niepełnosprawnością intelektualną. Niegdyś pociechy były chronione przed światem zewnętrznym. Obecnie jednak istnieje wiele instytucji oraz fundacji, które wspierają rodziny w przystosowaniu ich dziecka do życia w społeczeństwie.
Zespół Aspergera – charakterystyka
Zaburzenia tego rodzaju często są trudne do zdiagnozowania i mylone z autyzmem. Niemniej jednak istnieje kilka podstawowych kryteriów, które pomagają je odróżnić. Dzieci z zespołem Aspergera nie potrafią pracować w grupie i cechuje je brak empatii, ponadto mają bardzo zawężone zainteresowań, którym poświęcają całą swoją uwagę. Mają również tendencję do zachowań rutynowych, nie są pod tym względem w żaden sposób elastyczne i nagłe zmiany to dla nich ogromna trudność. Cechę charakterystyczną tej grupy zaburzeń stanowi powierzchowna perfekcja języka przy jednoczesnych problemach w komunikacji z innymi, także za pomocą mowy niewerbalnej.
Cierpliwość i planowanie
Wychowywanie dziecka z niepełnosprawnością intelektualną wymaga od rodziców bardzo dużo zaangażowania, jak również pogłębiania wiedzy na temat konkretnego zaburzenia, w tym przypadku zespołu Aspergera. Tylko tak opiekunowie będą w stanie zrozumieć pewne zachowania swojej pociechy i jej motywacje. Odpowiednie postępowanie to przede wszystkim dobrze zaplanowany dzień z uwagi na to, że dzieci borykające się z taką chorobą działają w ściśle wyznaczonych schematach. W związku z tym odpowiedni i powtarzalny rytm dnia pomoże im odpowiednio odnaleźć się w takiej rzeczywistości. Ewentualnie zmiany powinny być wprowadzane ostrożnie i stopniowo. Dla wielu rodzin stanowi to ogromne wyzwanie, dlatego warto skorzystać z pomocy zewnętrznych instytucji, na przykład Fundacji Pomocy Rodzinie „Gwiazdeczka”, której misja to między innymi wspieranie rodziców w codziennej opiece.
Pokonywanie barier
Chodzi przede wszystkim o trudności związane z komunikacją, a tym samym funkcjonowanie w grupie rówieśniczej. W tym może pomóc oczywiście dobrze dobrana terapia, niemniej jednak na co dzień rodzic również powinien ćwiczyć ze swoją pociechą prawidłowe zachowania społeczne. Dzięki temu w przyszłości poradzą sobie zarówno w życiu zawodowym, jak i rodzinnym. Przede wszystkim w rozmowie należy unikać przenośni lub ewentualnie pomagać w ich zrozumieniu. Warto również wskazywać dziecku, co powinno zrobić w danej sytuacji, zamiast skupiać się na tym, czego nie może. Zakazy i nakazy dla dzieci z zespołem Aspergera są niezwykle frustrujące. Agresywna postawa pociechy może również mieć źródło w zbyt intensywnych bodźcach zewnętrznych, na przykład nadmiernym hałasie, zatłoczonym miejscu lub ostrym świetle. Dobrze jest w wychowaniu skupiać się na mocnych, pozytywnych stronach podopiecznego i na tym budować naszą relację oraz strategię postępowania.