Opieka nad zwierzętami wiąże się nie tylko z przyjemnościami, ale też z obowiązkami. Aby zapobiec zachorowaniu pupila, należy go wcześniej zaszczepić. Wobec tego warto wiedzieć, kiedy powinno się tego dokonać. Jaka jest klasyfikacja szczepionek? Które są obowiązkowe? Czy trzeba je powtarzać? Kiedy wykonuje się pierwsze szczepienie psa? Czy wymaga szczególnego przygotowania? Podpowiadamy!
Jak przygotować psa na szczepienie?
Przed pierwszym szczepieniem psa należy się udać do lekarza weterynarii. Weterynarz przeprowadzi szczegółowe badanie lekarskie. W jego trakcie oceni ogólny stan zdrowia zwierzęcia. Skontroluje temperaturę ciała, osłucha narządy wewnętrzne oraz sprawdzi węzły chłonne. Oględziny poprzedzi wywiad, który pozwoli na ocenę trybu życia psa. Dlatego też koniecznie należy ze sobą zabrać książeczkę z wykazem szczepionek. W ten sposób możliwe będzie ustalenie harmonogramu wykonania ochronnych zastrzyków. Jeśli zauważono działania niepożądane u zwierzęcia, oznacza to, że nie toleruje pewnych szczepionek np. przeciw leptospirozie – zakaźnej chorobie wywołanej przez krętki. Ważne, aby pupil był zdrowy i odrobaczony co najmniej tydzień przed zaszczepieniem.
Podział szczepień psów
Światowa organizacja koncentrująca wokół siebie lekarzy weterynarii z całego świata znana jako WSAVA dokonała szczegółowej klasyfikacji szczepień psów. W związku z tym wyróżnia się szczepionki:
- Obowiązkowe. Przeciw wściekliźnie.
- Zasadnicze (Core Vaccination). Zaliczają się do nich zastrzyki przeciw parwowirozie, chorobie Rubartha oraz nosówce.
- Dodatkowe (Non-core vaccination). W przypadku występowania zagrożenia zapobiega się leptospirozie, boreliozie, herpeswirozie czy dermatofitozie.
Inne. Uzupełniające, zależne od potrzeb np. przeciw koronawirozie (wirusowi CCV).
Kalendarz szczepień psów
Konieczne szczepienie szczeniaka przeprowadza się zwykle po 5. tygodniu życia. Między 5. a 6. tygodniem wskazane jest zaszczepienie go przeciw nosówce i parwowirozie, między 8. a 9. tygodniem – także przeciw chorobie Rubartha (wirusowym zapaleniu wątroby), rzadko w tym okresie przeciw leptospirozie. Po 12.-13. tygodniu życia weterynarz może podać dodatkowo szczepionki chroniące przed kaszlem kenelowym. Także po 12. tygodniu życia obowiązkowo przeprowadza się szczepienie psa na wściekliznę. W przypadku dorosłego pupila, czyli przy ok. 15. miesiącu życia wskazane jest powtórzenie działań. Tzw. szczepionki przypominające składają się z 5 składników chroniących przeciw: nosówce, parwowirozie, wirusach odpowiedzialnych za kaszel kenelowy oraz chorobie Rubartha. Dodatkowo lekarz weterynarii może podać zastrzyk chroniący przed wścieklizną i leptospirozą.
Czy zastrzyki ochronne u psów trzeba powtarzać?
Tak. Dotyczy to w szczególności dorosłych psów. Psa do 3. roku życia należy szczepić co roku. Powtarza się wówczas cały zestaw działań uodparniających. Starsze zwierzęta także wymagają powtarzania co 2-3 lata zastrzyków ochronnych. Wymagane jest jednak coroczne wykonanie zastrzyków przeciw wściekliźnie i leptospirozie. W tym czasie trzeba także regularnie odwiedzać gabinet weterynaryjny. W zależności bowiem od trybu życia zwierzęcia weterynarz może zdecydować, że potrzebne jest powtórzenie serii ochronnych zastrzyków. Warto wiedzieć, że w przypadku niedostosowania się do wymogu corocznego podawania zastrzyków przeciwko wściekliźnie i leptospirozie właściciel zwierzęcia będzie się musiał zmierzyć z konsekwencjami. Wymaga tego ustawa o Ochronie Zdrowia zwierząt oraz Zwalczania Chorób Zakaźnych Zwierząt. W przypadku zlekceważenia tych zaleceń trzeba się liczyć z pieniężną karą w postaci grzywny. Jeśli za to planujemy wyjazd ze zwierzęciem za granicę, warto sprawdzić przepisy dotyczące wymaganych szczepionek. W Szwecji np. przeciw wściekliźnie obowiązuje aż przez 3 lata. W przypadku szczepienia szczeniaka należy przez pewien czas unikać jego kontaktu z innymi psami. W ten sposób zapobiegnie się powikłaniom. W razie wszelkich wątpliwości, najlepiej zapytać weterynarza o zalecenia po zabiegu.
