Szklarnia to obiekt pozwalający stworzyć warunki do uprawy warzyw, owoców czy roślin ozdobnych poza sezonem, w którym naturalnie rosną. To o wiele trudniejsze zadanie, ponieważ wymaga utrzymania poszczególnych czynników na odpowiednim poziomie. Nowoczesne budynki tego rodzaju są wyposażone w liczne zautomatyzowane systemy, które w tym pomagają. Wśród nich nie powinno zabraknąć instalacji rozprowadzającej dwutlenek węgla. Dlaczego?

Rola CO2 w uprawie roślin

Rosnące na wolnym powietrzu rośliny pobierają dwutlenek węgla przez aparaty szparkowe z atmosfery. W szklarni jednak swobodny dostęp do niego jest ograniczony ze względu na hermetyczne warunki, jakie w niej panują. To jednak niezbędny składnik pokarmowy, który jest potrzebny do procesu fotosyntezy – zamiany energii słonecznej w chemiczną i tym samym pozyskiwania składników budulcowych. Warto pamiętać, że prawidłowe pochłanianie dwutlenku węgla przez rośliny jest warunkowane także zapewnieniem im optymalnej ilości wody, światła, temperatury. To wszystko sprawia, że omawiany gaz jest kluczowy w uzyskiwaniu obfitych oraz zdrowych plonów, też w krótszym czasie. Znaczące niedobory, czyli stężenie mniejsze niż 200 ppm, skutkują mniejszą intensywnością fotosyntezy, a tym samym gorszym wzrostem i kwitnieniem.

Zwiększenie ilości dwutlenku węgla w szklarni

Ogrodnicy muszą się zatem zmierzyć z problemem utrzymania optymalnego poziomu także CO2. Należy jednak pamiętać, że samo jego dostarczenie to nie wszystko. Równie istotna jest czystość substancji. Nie może ona być zanieczyszczona na przykład takimi gazami jak NOx czy eten, ponieważ efekty będą odwrotne do zamierzonych. Warto zatem pozyskiwać ją ze sprawdzonego źródła, na przykład od firmy Linde Gaz Polska z Warszawy. Najlepiej wyposażyć szklarnię w odpowiednio skonstruowaną instalację do dystrybucji dwutlenku węgla oraz zewnętrzny zbiornik, do którego gaz będzie dostarczany w stanie ciekłym.

Dodawanie CO2 do upraw wymaga także stałego monitorowania jakości powietrza wewnątrz obiektu. Roślinom szkodzi nie tylko jego niedobór, ale również nadmiar, a o takiej sytuacji można mówić, gdy stężenie przekroczy 2000 ppm. Skutkiem będzie podobnie obniżenie jakości fotosyntezy, jak i stopniowe obumieranie plonów. Najlepsze efekty zapewnia rozpoczęcie dokarmiania roślin dwie godziny po wschodzie słońca i jego zakończenie na dwie godziny przed zachodem. Należy pamiętać, że zwiększenie ilości dwutlenku węgla wymaga jednocześnie także zintensyfikowania naświetlenia. W przeciwnym razie gaz nie będzie prawidłowo przyswajany przez aparaty szparkowe.