W wielu gałęziach przemysłu wykorzystywane są sterowniki programowalne  Używa się ich do automatyzacji maszyn, linii technologicznych i urządzeń. Ich zadaniem jest zbieranie informacji o procesie za pomocą czujników. Informacje te wykorzystywane są do sterowania procesem. Ponadto PLC służą do diagnostyki programowej i sprzętowej. Co jeszcze warto wiedzieć o sterownikach PLC i jaki jest ich podział?

Czym są sterowniki PLC?

Sterownik PLC (Programmable Logic Controller), nazywany inaczej sterownikiem programowalnym to zazwyczaj mikrokomputer przemysłowy. Jego zadaniem jest przyjmowanie sygnałów wejściowych z czujników. Na ich podstawie wykonywany jest zadany program i wysterowywane są jego wyjącia.

Wykorzystywanie PLC możliwe jest dzięki definiowaniu algorytmu sterującego przy użyciu oprogramowania pozwalającego na przetłumaczenie listy poleceń dla procesora stworzonej za pomocą tekstowych i graficznych jezyków programowania stosowanych także przez inżynierów firmy RBR-electro (szczegóły określa norma IEC 61131-3) . Proces instalacji sprzętowej polega na podłączeniu reszty elementów automatyzowanego obiektu, maszyny lub instalacji do wejść i wyjść sterownika. Rozwiązanie to daje możliwość elastycznego rozbudowywania systemu. Jeśli zajdą jakieś zmiany w procesie sterowania, to wystarczy dokonać poprawek w programie realizowanym przez sterownik oraz dołączyń nowe elementy do wejść i wyjść sterownika.

Sterowniki programowalne, którymi zajmują się specjaliści w firmie RBR-electro złożonę są z:

  • modułów wejściowych,
  • modułów wyjściowych,
  • jednostki centralnej (CPU),
  • interfejów.

Podział sterowników PLC

W przemyśle można spotkać wielu producentów z działu automatyki przemysłowej, którzy oferują sterowniki PLC o rozmaitych możliwościach i funkcjach. Aby zapewnić kompatybilność między różnymi sterownikami przyjęto koncepcję rodzin sterowników. Wszystkie modele sterowników z jednej rodziny projektowane są w podobny sposób, dzięki czemu łatwiej jest dopasować sprzęt, odpowiednio do wielkości projektowanego systemu sterowania. Konkretne modele sterowników z jednej rodziny posiadają te same cechy charakterystyczne, którymi są:

  • ten sam język programowania,
  • identyczne zmienne programowe i podobna struktura modułów rozszerzeń,
  • możliwość przenoszenia programów między różnymi sterownikami z danej rodziny.

Sterowniki programowalne z jednej rodziny można podzielić uwzględniając rozmaite kryteria. Jednym z nich jest ich wielkość. Parametr ten często utożsamiany jest z ilością pamięci i liczbą obsługiwanych wejść i wyjść stanowiących tzw. obraz procesu. Obecnie nie ma formalnych definicji kwalifikujących dany sterownik do określonej grupy. Niegdyś wyróżnić można było podział sterowników na:

  • małe – do 128 wejść/wyjść, pamięć programu do 2kB,
  • średnie – do 512 wejść/wyjść, pamięć programu do 16kB,
  • duże – do 4096 wejść/wyjść, pamięć programu do 96kB.

Warto zaznaczyć, że współcześnie produkowane sterowniki PLC charakteryzują się znacznie większą pamięcią od wyżej wymienionych.

Oprócz wielkości, sterowniki programowalne można podzielić biorąc pod uwagę ich cechy konstrukcyjne, komunikacyjne, wizualizacyjne (sterowniki ze zintegrowanym panelem tekstowym lub graficznym).

Dobrze dobrany sterownik PLC z optymalnym kodem programu oraz optymalnie zaprojektowane i dobrze wykonane oczujnikowanie obiektu, maszyny lub instalacji dają gwarancje prawidowej i bezawaryjnej pracy systemu. Specjaliści RBR-electro są pomocni na każdym etapie procesu automatyzacji,