Zwiększone zapotrzebowanie na wyroby papierowe powoduje, że recykling makulatury stał się koniecznością. Pierwszy etap takiego procesu to jej zbiór w skupach i odpowiednia segregacja. Surowiec bowiem musi spełniać odpowiednie wymagania, aby mógł zostać poddany przetworzeniu. Jakie zatem odpady można dostarczać do takich punktów i na czym polega ich odzysk?

Właściwa segregacja odpadów celulozowych

Kiedy pada słowo „makulatura”, na myśl nasuwa się nienadający się do dalszego użytku papier. W rzeczywistości jednak tego rodzaju odpady dzieli się na cztery główne kategorie, wszystkie jednak mogą być wyrzucane do odpowiednio oznaczonych pojemników w kolorze niebieskim lub oddane do skupu. W procesie zbioru oraz recyklingu wyróżnia się zatem następujące rodzaje makulatury:

  • mocną – tektura falista, przetwory z niezielonej masy celulozowej siarczanowej;

  • mieszaną – makulatura niesortowana;

  • śmietnikową – pochodzi z wysypisk lub pojemników na odpady;

  • białą – wszelkie wyroby z bielonych mas włóknistych.

Klucz do tego, aby odzysk surowca mógł zostać przeprowadzony, stanowi jego prawidłowa segregacja już na etapie wyrzucania do śmieci. Także w punktach, takich jak na przykład Skup Złomu Młodzieszyn, odbierane są wyłącznie określone typy odpadów – gazety, szary papier pakowy, tektura, ścinku drukarskie, torby papierowe. Skuteczny recykling jest możliwy tylko wtedy, gdy makulatura jest sucha, czysta, pozbawiona folii i taśm. Do przetworzenia nie nadają się zaś kartony po napojach – opakowania wielomateriałowe – ręczniki papierowe, papier toaletowy, chusteczki higieniczne.

Etapy recyklingu makulatury

Zebrane i posortowane według wymienionych wcześniej kategorii odpady celulozowe trafiają do papierni. Tam zostają na wstępie poddane rozwłóknieniu, czyli wymieszaniu z gorącą wodą i ewentualnie dodatkami wspomagającymi jej odbarwianie. Powstała masa włókien musi zostać też mechanicznie oczyszczona z takich elementów jak spinacze, zszywki, piach, drewno. Dopiero tak przygotowania nadaje się do kolejnego sortowania na podstawie frakcji, czuli długości włókien. Ostatni obowiązkowy etap polega na usunięciu z surowca wody i jego zagęszczeniu. Po jej sprasowaniu może być przeznaczona do wyrobu nowych produktów.

W przypadku, gdy z odpadów celulozowych, z których ma powstać papier o wysokiej jakości, przeprowadza się wcześniej jeszcze odbarwianie metodą flotacji, a następnie bielenie za pomocą nadtlenków, podsiarczynu sodowego, kwasu formamidynosulfonowego lub tlenu bądź ozonu. Na skutek recyklingu da się zaoszczędzić zasoby leśne, ale również energię wraz z wodą, które są potrzebne do produkcji artykułów z papieru od podstaw. To także sposób na zmniejszenie ilości odpadów. Należy zaznaczyć, że włókna celulozowe mogą być przetwarzane aż 4-krotnie, zachowując swoje właściwości.