Konstrukcje stalowe można ciąć na różne sposoby. Techniki te wyróżniają się skutecznością i precyzją uzyskanych form. Różnią się jednak stopniem komputeryzacji, szybkością oraz zastosowaniem, jak również cenami. Najpopularniejszymi metodami cięcia konstrukcji stalowych są: plazmowe, gazowe, laserowe i wodne. Warto dowiedzieć się, na czym dokładnie polegają.

Cięcie plazmą

Konstrukcje stalowe mogą być poddane cięciu łukiem plazmowym. Jego zaletą jest osiąganie dużych prędkości. Cięcie plazmą sprawdza się przy obróbce blach o grubości od 6 mm do 40 mm. Jeśli blacha ma inne wymiary, całkowita pionowość granic jest gorsza. Mimo to równoważność krawędzi oraz ilości żużlu jest odpowiednia. Potrzebny zestaw do tego rodzaju obróbki składa się ze źródła prądu, przewodów palnika i połączeniowych, węży oraz chłodnicy wodnej. Niezbędne wyposażenie uzupełnia palnik. Metoda ta wyróżnia się precyzją i szybkością, jednak praca wiąże się z hałasem i wytwarzaniem niepożądanych gazów. 

Cięcie gazowe

Przeprowadzany proces przypomina tradycyjne spawanie konstrukcji stalowych. Aby przeciąć części, rozgrzewa się materiał w celu jego rozerwania. Używany do cięcia palnik zapewnia wygodną pracę. Umożliwia przecinanie grubych nawet na 1220 mm blach. Jedynym ograniczeniem jest ilość zapewnianego tlenu. Standardowe wymiary blachy to maks. 300 mm. Palnik acetylenowo-tlenowy powinno się przy tym właściwie ustawić. Dopiero wtedy otrzymuje się równą, pionową powierzchnię. W wyniku prac na dolnym brzegu znajduje się trochę żużlu. Natomiast górna krawędź poddana podgrzewaniu jest zaokrąglona. Uzyskana płaszczyzna nie wymaga już żadnej obróbki. Zaletą tego rodzaju cięcia jest zwiększona wydajność możliwa dzięki opcji użycia kilku palników równocześnie.

Laserowe cięcie blach

Cięcie laserowe przeznaczone jest do kształtowania miękkiej stali, której grubość wynosi ok. 30 mm. Mniejsze wymiary potrzebują wysokiej jakości części. Składa się na nie tworzywo, stan dyszy, czystość gazu oraz klasa wiązki. Proces polega na dzieleniu tworzywa metodą termiczną. Wpływa na niego szybkość reakcji chemicznej zachodzącej między żelazem a tlenem. Podział materiału jest możliwy dzięki topieniu, wypalaniu lub sublimacji. Urządzenie laserowe wytwarza wąskie szczeliny, a przez to wycina dokładne kształty i otwory. Otrzymane brzegi są wertykalne. Główną korzyścią jest brak żużlu.

Cięcie wodą

Do wycinania miękkiej stali wykonuje się cięcie wodą. Strumień wody umożliwia dokładną wycinkę, bez jakichkolwiek odkształceń cieplnych. Pozwala na obróbkę blach każdej grubości. Jednak ich tradycyjna objętość to 150-200 mm. Stosuje się do tego kilka głowic przy użyciu pompy multiplikatorowej. Każda końcówka wymaga posiadania dodatkowego przepływu wody, pompy większej pojemności bądź mniejszego przelotu. Cały proces polega na skoncentrowaniu strumienia wody o dużym ciśnieniu i ze specjalnym ścierniwem w wąskim paśmie. W ten sposób strumień tnie jak nóż.

Mechaniczne cięcie stali

Oprócz wyżej wspomnianych metod występują również inne. Należą do nich cięcie piłą taśmową. Taśmową przecinarką można rozcinać większe rozmiarowo blachy przy zachowaniu prostych form i precyzji wykonania. Wykorzystuje się do tego także zaawansowane technologicznie urządzenia sterowane komputerowo. Precyzyjne skracanie wymaga profesjonalnego sprzętu. Z tego powodu najlepiej zlecić prace fachowcom.