Współczesna, masowa produkcja mleka musi nie tylko być wydajna, ale także spełniać wyśrubowane normy weterynaryjne określane przez krajowe i unijne dyrektywy. Spełnienie owych norm jest warunkiem niezbędnym do uzyskania możliwości dalszego odstąpienia produktów mlecznych na rynek konsumencki i przetwórczy. Normy weterynaryjne obejmują wszystkie etapy pozyskania, składowania i transportu mleka i są gwarantem świeżości i wysokiej jakości produktu finalnego na sklepowych półkach.
Wprowadzenie
Normy weterynaryjne obowiązują na każdym stadium produkcji mleka i dotyczą również zwierząt od których jest ono pozyskiwane. Prowadzenie rejestru zwierząt odpowiednich ras oraz posiadających aprobatę weterynaryjną uzyskiwaną okresowo jest podstawowym warunkiem umożliwiającym dalszą działalność gospodarstwom hodowlanym. Także zapewnienie odpowiednich warunków bytowania zwierząt jest częścią procesu sankcjonowania weterynaryjnego, a kolejnym etapem jest zapewnienie odpowiednich warunków na halach dojnych, w tym sposobu pozyskania mleka surowego od zwierząt oraz jego przechowywania. Na dwóch ostatnich aspektach skupimy się poniżej.
Udój mleka
Nowoczesne hale udojowe muszą spełniać rygorystyczne przepisy dotyczące higieny udoju i dotyczą między innymi obecności sanitariatów dla personelu, odzieży roboczej i ochronnej, czy odległości stanowisk dojnych od przechowywanej kiszonki i paszy. Zależnie od liczebności stada i konstrukcji hali stosuje się dojarki przewodowe lub bezprzewodowe, zapewniające większą mobilność wymaganą w przypadku hal o niestandardowym układzie; dojarki konwiowe stosowane są wyłącznie w przypadku niewielkich stad, około 20-30 sztuk. Jak zaznacza specjalista z firmy oferującej wyposażenie dla hal udojowych Poltrade International sp. zoo, zastosowanie dojarek łączy się również nieodłącznie z koniecznością stosowania płynów myjących wymiona każdorazowo przed dojeniem, co zapewnia czystość zaciąganego, surowego mleka.
Przechowywanie mleka
Kolejnym elementem podlegającym rygorystycznym normom jest przechowywanie mleka po jego pozyskaniu od zwierząt w schładzalnikach do mleka. Według przepisów musi ono zostać schłodzone do temperatury nie wyższej niż 8°C w przypadku odstawiania surowca w terminie do 1 dnia oraz 6°C w terminie dłuższym od powyższego; konieczność schładzania mleka jest niekonieczna jeżeli jest ono zdawane w przeciągu 2 godzin od pobrania. Schładzalniki do mleka mogą mieć pojemność od kilkuset litrów do 20 tys. litrów, zależnie od zapotrzebowania; zbiorniki do mleka są wyposażone w agregaty schładzające oraz posiadają odpowiednią budowę ścianek okalających utrzymujących zadaną temperaturę przy minimalnym zużyciu prądu. Jak widać z powyższego i wybiórczego przecież zestawienia, zapewnienie odpowiedniej higieny przy uzyskiwaniu mleka wiąże się z koniecznością odpowiedniego wyposażenia hal udojowych w sprzęt gwarantujący finalnemu odbiorcy najwyższej jakości produktów.