Terapia neuropsychologiczna to specjalnie dobrane zadania i ćwiczenia, które mają na celu poprawić sprawność osób, które cierpią z powodu różnych chorób neurologicznych, na przykład udaru, stwardnienia rozsianego lub demencji. Polega na odpowiednim stymulowaniu układu nerwowego i mechanizmów mózgowych, które wpływają na umiejętności poznawcze, społeczne oraz emocjonalne. Na jakiej podstawie stawia się diagnozę i jak wygląda rehabilitacja?

Jak wygląda diagnoza?

Na terapię neuropsychologiczna można zgłosić się samemu lub zostać skierowanym przez lekarza. Pierwszym  etapem jest postawienie diagnozy na postawie oceny takich elementów jak:

  • zdolność do skupiania uwagi i zapamiętywania;
  • funkcje wzrokowo-przestrzenne oraz językowe;
  • możliwość logicznego analizowania sytuacji, myślenia i rozwiązywania problemów o różnym stopniu trudności.

Diagnostyka polega przede wszystkim na wywiadzie z pacjentem oraz przeprowadzeniu serii testów. Jeśli ma badany problem z wykonywaniem danego typu czynności, zostanie dobrany indywidualny tok rehabilitacji, który może nie tylko powstrzymać postępowanie danego schorzenia, ale też w wielu przypadkach znacznie poprawić kondycję psychiczną chorego.

 

Przy pomocy diagnozy neuropsychologicznej można ocenić skutki udaru, urazów czaszkowo-mózgowych i wielu różnych chorób neurologicznych. Jej przeprowadzeniem oraz wdrożeniem terapii zajmuje się między innymi gabinet psychologiczny Aleksandry Mielnik, którego siedziba znajduje się w Gdańsku.

Na czym polega rehabilitacja?

Program terapii jest zawsze indywidualny dla danego pacjenta i może mieć różnorodny czas trwania oraz zawierać wiele różnych ćwiczeń. Rehabilitacja zwykle polega na stymulowaniu mózgu, aby pomóc przywrócić jego utracone funkcje. Należy pamiętać, że jest to proces długotrwały i może trwać kilka miesięcy, a niekiedy nawet lat, zanim dostrzeże się wyraźną poprawę.


Technologie wykorzystywane w terapii neuropsychologicznej to między innymi:

  • ćwiczenia słuchowe-werbalne (przetwarzanie i automatyzacja funkcji słuchowych, trening nadawania i rozumienia mowy);
  • ćwiczenia typu papier-ołówek (usprawnienia czytania, pisma, przeszukiwana wzrokowego, zdolności rozwiązywania złożonych problemów);
  • stymulowanie funkcji poznawczych (uwaga, pamięć, uczenie się, samokontrola);
  • urządzenia specjalistyczne – EEG biofeedback, CogniPlus, RehaCom.

Rehabilitacja jest bardzo ważna, gdyż na skutek chorób neurologicznych i uszkodzenia mózgu wiele osób traci zdolność do wykonywania zawodu, nauki oraz innych ważnych czynności, takich jak prowadzenie pojazdów mechanicznych, co zdecydowanie utrudnia życie. Nawet niewielkie zaburzenia neurologiczne mogą dyskwalifikować pacjenta z wykonywania określonych czynności.