Zaburzenia lękowe u młodzieży to dość powszechne zjawisko. Panująca obecnie pandemia Covid 19 i zamknięcie młodych ludzi w domach nie sprzyjają zdrowiu psychicznemu i możemy obserwować zwiększanie się problemów związanych z lękiem przed kontaktem z rówieśnikami, a nawet z wyjściem z domu. Warto szybko reagować, jeśli u naszego nastolatka zauważymy jakieś niepokojące objawy. Jak za wszystkimi chorobami, tak i tutaj, im wcześniej rozpocznie się terapię, tym jest ona krótsza i łatwiejsza. Dowiedz się, jak reagować.
Kiedy strach zmienia się w zaburzenie lękowe?
Strach jest podstawową emocją, która towarzyszy człowiekowi od zawsze i spełnia istotną funkcję adaptacyjną. To dzięki uczuciu strachu jesteśmy w stanie rozpoznać niebezpieczeństwo, strach powoduje też uruchomienie mechanizmów przystosowawczych, które chronią nas przed zagrożeniem. Jak mówi psychiatra Dariusz Rudziński, prowadzący Indywidualną Specjalistyczną Praktykę Lekarską, strach jest nam niezbędny do życia. Problem zaczyna się wtedy, kiedy odczuwamy strach, czy też lęk, w sytuacjach, gdy zagrożenia nie ma. Jeśli obawy dziecka powodują zakłócenie funkcjonowania dziecka, wtedy potrzebna jest pomoc.
Zaburzenia nerwicowe mogą wystąpić u osób w każdym wieku, ale obserwuje się ich dużą częstotliwość wśród dorastającej młodzieży. Według szacunków z tym problemem może zmagać się od kilkunastu nawet do dwudziestu procent nastolatków. Zaburzenia te mogą przybierać różne formy od specyficznych fobii dotyczących konkretnych sytuacji, czy obiektów, przez fobie społeczne, aż po napady paniki, które mogą znacząco utrudniać funkcjonowanie młodego człowieka.
Jak zdiagnozować zaburzenia lękowe?
Trudno jednoznacznie określić przyczyny powstawania zaburzeń lękowych. Najprawdopodobniej wynikają one ze zbiegu różnych czynników, w tym biologicznych, takich jak predyspozycje genetyczne i środowiskowych, czyli negatywne wydarzenia, które mają wpływ na nasze postrzeganie późniejszych, podobnych wydarzeń. Czasem zdarza się, że przyczyna zaburzeń lękowych jest typowo somatyczna, jak ma to miejsce w niektórych zaburzeniach hormonalnych takich jak nadczynność tarczycy, nadnerczy, zaburzeniach gospodarki węglowodanowej, albo przy epilepsji. Z tego powodu przed rozpoczęciem leczenia konieczna jest konsultacja w gabinecie psychiatrycznym. Psychiatra to lekarz, który jest w stanie całościowo spojrzeć na organizm młodego człowieka i przeprowadzić pełną diagnostykę, aby dociec do sedna problemu. Właściwe dobranie leczenia, mające na celu wyeliminowanie przyczyny zaburzeń, a nie tylko złagodzenie objawów, to najważniejszy krok ku odzyskaniu pełni zdrowia.
