Medycyna rodzinna jest tą dyscypliną medycyny, której znaczenie w nowoczesnych systemach ochrony zdrowia zwiększa się. W czasach kiedy inne działy opieki zdrowotnej stają się coraz bardziej bezosobowe, medycyna rodzinna umacnia swoją popularność wśród pacjentów, stwarzając im warunki dla zachowania właściwych relacji personalnych ze swoimi lekarzami.
Medycyna rodzinna jest dyscypliną lekarską, która wyróżnia się tym, że koncentruje się głównie na osobie pacjenta, a nie tylko na jego chorobie. Oznacza to, że diagnozowanie i leczenie pacjentów wymaga od lekarza rodzinnego umiejętności spojrzenia na pacjenta w wymiarach: biologicznym, psychologicznym i społecznym. W takiej sytuacji kluczowym problemem jest stworzenie warunków podtrzymywania długotrwałej relacji lekarz–pacjent, opartej na partnerskim stosunku dwóch osób sprzyja procesowi komunikacji. Lekarz rodzinny powinien posiadać umiejętność towarzyszenia choremu w ciągu całego życia, a także umieć podtrzymywać długoterminową relację w charakterze osobistego doradcy pacjenta w sprawach zdrowia i koordynatora jego terapii.
Stosowanie planu terapeutycznego opartego na współpracy z pacjentem polega na podejmowania właściwych decyzji w sytuacjach pilnych, postępowaniu we wczesnych stadiach choroby i ocenie niespecyficznych objawów z nią związanych oraz efektywnym diagnozowaniu i leczeniu chorób zgodnie z zasadami Evidence Based Medicine .
Podejście wszechstronne w medycynie rodzinnej oznacza sprawowanie opieki nad pacjentami w szerokim zakresie obejmującym: leczenie, zapobieganie oraz koordynowanie świadczeń medycznych. Działania lekarza rodzinnego często ukierunkowane są na opiekę nad pacjentami z licznymi dolegliwościami i schorzeniami. Podejmowane są niezależnie od wieku, płci oraz rodzaju problemu zgłaszającego się o pomoc pacjenta. Od lekarza rodzinnego wymagana jest umiejętność właściwego postępowania , uwzględniająca wiarygodne dane z badań klinicznych oraz system wartości pacjenta, jego osobowość. Ważnym obszarem pracy lekarza rodzinnego są działania prowadzące do ograniczania czynników ryzyka poprzez promocję zdrowia i profilaktykę chorób. Opieka lekarza rodzinnego sprawowana jest także w zakresie rehabilitacji i opieki paliatywnej. Niezwykle istotnym elementem podejścia wszechstronnego w medycynie rodzinnej jest umiejętność koordynowania działań leczniczych, profilaktycznych, rehabilitacyjnych i paliatywnych prowadzonych zarówno przez zespół praktyki lekarza rodzinnego, jak i innych specjalistów systemu opieki zdrowotnej.
Lekarz rodzinny powinien zawsze postrzegać człowieka jako całość. Konsekwencją tego sposobu myślenia jest podejście holistyczne , czyli opieka nad całą osobą . Ten biopsychospołeczny model sprawowania opieki, uwzględniający wymiar kulturowy i egzystencjalny i jego właściwe wykorzystanie w codziennej praktyce lekarskiej sprzyja budowaniu właściwych relacji między pacjentem a lekarzem.