Długotrwała terapia onkologiczna może skutkować poważnymi zaburzeniami czynności układu ruchu, nerwowego, naczyniowego i oddechowego, co prowadzi do ograniczenia samodzielności pacjenta. Sam fakt zdiagnozowania nowotworu oraz konieczności jego leczenia, często przy pomocy dość agresywnych metod, wpływa też negatywnie na psychikę chorego. Według specjalistów upośledzenie aktywności psychoruchowej może aż o 70% obniżyć jakość życia pacjenta, co ma niestety wpływ na rezultat terapii. Dlatego też tak ważna jest pomoc doświadczonego fizjoterapeuty.

Jaki jest cel rehabilitacji onkologicznej?

Głównym celem rehabilitacji onkologicznej jest zapobieganie ograniczeniu sprawności psychofizycznej i wspomaganie pacjenta w powrocie do pełnej aktywności życiowej. W przypadku chorych w terminalnym stadium choroby zadaniem fizjoterapeuty jest łagodzenie dolegliwości bólowych, co wpływa na poprawę jakości życia pacjenta. Jak informuje specjalista z Centrum rehabilitacji „Oncomedica” – rehabilitacja w onkologii uwzględnia nie tylko aspekt medyczny, ale też społeczny.

Zdarza się bowiem, że chorzy, u których zdiagnozowano nowotwór złośliwy, odizolowują się od rodziny, znajomych i zrywają więzy zawodowe. Doświadczony specjalista pomoże w akceptacji choroby oraz zachęci pacjenta do większej integracji społecznej. Wsparcie najbliższych mobilizuje chorego do dalszej walki oraz wpływa korzystnie na postęp rehabilitacji.

Podstawą rehabilitacji medycznej są ćwiczenia fizyczne, masaże i zabiegi fizykalne. Czasem rodziny pacjentów onkologicznych obawiają się, że nadmierna aktywność ruchowa osłabi organizm chorego. Należy jednak pamiętać, że zaniechanie wysiłku fizycznego w okresie leczenia choroby nowotworowej, nasila jej skutki. Ponadto rodzaj aktywności zawsze dostosowany jest do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Kiedy należy wdrożyć rehabilitację onkologiczną?

Wskazaniem do rehabilitacji onkologicznej jest choroba nowotworowa. Taka terapia stosowana jest przed wdrożeniem docelowego leczenia, w trakcie pobytu chorego w szpitalu oraz po jego zakończeniu. Niezwykle istotna jest ciągłość rehabilitacji oraz regularność wykonywania zabiegów. Rehabilitacja nowotworowa opiera się na holistycznym podejściu do pacjenta. Chorzy cierpią bowiem nie tylko z powodu dolegliwości bólowych czy niemożności wykonywania określonych ruchów.

Często są to osoby oszpecone po operacjach onkologicznych, odrzucone przez rodzinę, zrezygnowane, obawiające się śmierci. Fizjoterapeuta pokazuje pacjentowi rozwiązania, które pomagają choremu żyć wygodniej i lepiej wyglądać. Proces rehabilitacji jest mozolny i długotrwały, lecz każdy drobny sukces to kolejny krok ku samodzielności i samoakceptacji.