Ze spastycznością mięśni (zaburzonym napięciem mięśni) mamy do czynienia w przebiegu różnych schorzeń takich jak np. stwardnienie rozsiane, udar mózgu czy guz mózgu [schorzenie wywołane przez chorobę, bez sensu]. Jest to dysfunkcja, która często znacznie utrudnia chorującym codzienne życie. Wywołuje silne bóle i ogranicza ruchomość mięśni, które podlegają wzmożonemu napięciu. Zobaczmy, jak leczyć spastyczność? Jak pomóc choremu normalnie funkcjonować?
Czym jest spastyczność mięśni?
Spastyczność mięśni objawia się nagłym niekontrolowanym napięciem mięśni różnych partii ciała, zwykle rąk, nóg lub/i tułowia, któremu towarzyszy duży ból ogarniający czasami całe ciało. Od sztywności w stawach i skostnienia więzadeł odróżnia ją to, że ustępuje po zaaplikowaniu choremu odpowiedniej dawki leku (Baklofen, Sirdalud czy Sativex) zmniejszającego napięcie mięśniowe. Mimowolne skurcze, jakich doświadczają chorzy, dość mocno ograniczają wykonywanie pracy zawodowej, pogarszają samopoczucie, zaburzają sen. W wyniku silnych emocji, stresu, infekcji objawy spastyczności mogą się nasilać. Ważne jest zatem, aby znaleźć odpowiednią pomoc, która pozwoli chorym wrócić do normalności.
Jakie są przyczyny spastyczności?
Spastyczność mięśni może wystąpić w każdym wieku. Bezpośrednią przyczyną jej występowania są uszkodzenia kory ruchowej mózgu, dróg korowo-rdzeniowych na poziomie rdzenia kręgowego w rdzeniu i mózgu są drogi korowo-rdzeniowe]. Pośrednią przyczyną spastyczności mogą być:
- urazy powypadkowe (dotyczące kręgosłup lub głowy),
- krwawienia do struktur układu nerwowego,
- stwardnienie rozsiane,
- mózgowe porażenie dziecięce,
- nowotwory ośrodkowego układu nerwowego,
- udary.
Jak można zdiagnozować spastyczność?
Spastyczność rozpoznawana jest na podstawie badania neurologicznego. Poprawna diagnoza jest ważna ze względu na wdrożenie odpowiedniej terapii. Lekarz neurolog musi odróżnić spastyczność od innych jednostek chorobowych, dających podobne objawy. Aby dobrać sposób leczenia koniecznie {usunąć przecinek} trzeba określić umiejscowienie choroby i stopień jej zaawansowania. Bywa, że poza badaniem neurologicznym należy wykonać rezonans magnetyczny głowy, tomografię komputerową czy też punkcję lędźwiową.
Jak wygląda leczenie spastyczności?
Leczenie spastyczności jest konieczne celem poprawienia funkcjonowania ruchowego pacjenta [w większości przypadków nie można wpłynąć już na ognisko uszkodzenia]. Nieleczona może powodować powstanie utrwalonych przykurczów mięśniowych, tym samym deformację struktur stawowych i kostnych. Proces leczenia obejmuje wdrożenie odpowiednich leków (leki o działaniu ogólnym), iniekcje toksyny botulinowej, zabiegi chirurgiczne. O powodzeniu leczenia decyduje również odpowiednie ułożenie terapii zajęciowych: fizykoterapii, czasem kinezyterapii, czy też terapii z ortezą SAEBO. Operacje mogą być dwojakiego rodzaju: operacje neurochirurgiczne z implantacją symulatorów regulujących napięcie mięśniowe oraz operacje ortopedyczne – wydłużające przyczepy ścięgniste, odbudowujące zmiany kostne.
