Blizna – pamiątka po przebytym urazie lub operacji. Dowód naszego cierpienia, bólu i walki o zdrowie. Jednak tak jak różne potrafią być choroby i urazy, tak różne są i same blizny. Jedne nie przeszkadzają nam w codziennym życiu, inne zaś sprawiają dyskomfort nawet kilka lat po zabliźnieniu się rany. Czy można temu zapobiec? Tak, z pomocą przychodzi terapia blizny. Jaki jest jej cel?

Blizna – krótka charakterystyka

Blizna powstaje na skutek fizjologicznego gojenia się tkanek. W miejscu urazu tworzy się nowa tkanka włóknista, która umożliwia zespolenie uszkodzonych struktur. Podstawowym budulcem tkanki włóknistej jest kolagen. To właśnie on nadaje jej wytrzymałość.

Niestety kolagen układa się w skórze nieregularnie, przez co tkanka włóknista może wrastać w struktury mięśniowe, powięziowe lub ścięgniste. Wpływa to negatywnie na funkcjonowanie obszaru, w którym wystąpił uraz. Blizna może przyczynić się do ograniczenia ruchomości mięśni. Może też uciskać na inne tkanki, powodując ból i dyskomfort.

Etapy gojenia się rany

Proces gojenia się ran przebiega w trzech etapach. W pierwszej fazie mamy do czynienia ze stanem zapalnym, który trwa od 48 do 72 godzin. Organizm wytwarza skrzep krwi, by odizolować ranę od środowiska zewnętrznego. W tym czasie uwalniane są też czynniki wzrostowe, które zapoczątkowują wytwarzanie nowej tkanki. Po 10-15 dniach następuje faza proliferacji.

 Jest to okres wytwarzania kolagenu i intensywnego namnażania się komórek. Wtedy też strup zabezpieczający ranę odpada, odsłaniając nową tkankę. Faza trzecia nazywana jest fazą dojrzewania i może trwać od miesiąca do kilku lat zależnie od tego, jak rozległy był uraz. Włókna kolagenowe formują się i zagęszczają, tworząc podporę dla blizny. Ta zaś pokrywa się nabłonkiem.

Terapia blizn – jakie daje efekty?

Jak informuje specjalista z gabinetu rehabilitacyjnego „Holum” – praca z blizną możliwa jest zarówno  zaraz po zakończeniu procesu gojenia się rany, jak i po kilku latach od powstania szramy. Najczęściej terapii poddawane są blizny pooperacyjne, po zabiegach endoskopowych, pourazowe i pooparzeniowe.

Celem manualnej terapii blizn jest poprawa elastyczności i ukrwienia zrostów, co ma wpływ na końcowy wygląd blizny. Leczenie wiąże się też z redukcją dolegliwości bólowych i dyskomfortu. Fizjoterapeuta dobiera metodę terapii indywidualnie do potrzeb pacjenta. Przed przystąpieniem do leczenia specjalista wykonuje badanie blizny. Należy ocenić jakość, rozległość szramy oraz głębokość bariery tkankowej. Terapia opiera się na dotykaniu i uciskaniu blizny z różną siłą i w różnych kierunkach.