Terminem technologii szkieletowej określa się drewniane domy o z reguły lekkiej budowie. Warto wiedzieć, że wyróżnia się kilka odmian konstrukcji szkieletowych. Zdecydowanie największą popularnością cieszą się domy kanadyjskie (amerykańskie). Na czym właściwie polega tego rodzaju budownictwo? Czym się wyróżniają projekty tego typu obiektów mieszkalnych? Jakie materiały wykorzystuje się do ich budowy?

Co to znaczy konstrukcja szkieletowa?

Budownictwo kanadyjskie opiera się w głównej mierze na zastosowaniu drewna jako podstawowego materiału budowlanego. Projekty domów szkieletowych są przy tym różnorodne. Nie wiążą się w żaden sposób z ograniczeniami względem konstrukcji i systemów. Dotyczy to w szczególności systemu energetycznego, cieplnego i sprzętów. Coraz częściej też wykorzystuje się do ich wyposażenia dodatkową termoizolację. Montuje się ją zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz tzw. szkieletu. W wersji pasywnej cechuje się szczelnością, automatyczną wentylacją i układem wykorzystującym odnawialną energię. Technologia szkieletowa umożliwia przy tym szybkie wykonanie prac budowlanych.

Drewniana elewacja może powstać dzięki zastosowaniu drewna, tynku czy klinkierowych płytek, a nawet stali. Budynki mogą być jedno- lub kilkupiętrowe, z widocznymi deskami lub pomalowane na neutralne kolory. Wśród projektów znajdują się typowe inwestycje budowlane np. dworki, jak i zadaszenia bez okapów oraz domy z płaskim dachem (stropodachami).  Te ostatnie umożliwiają utworzenie na nich tarasów lub ogrodów.

Jakie rodzaje domów szkieletowych się wyróżnia?

Całoroczne domy drewniane i ich użytkowanie jest możliwe dzięki technologii szkieletowej. W związku z tym wyróżnia się następujące odmiany: skandynawskie, szwedzkie, niemieckie, amerykańskie i kanadyjskie. Domy kanadyjskie, do których zalicza się też amerykańskie, cechują się lekką konstrukcją. Na drewniane elementy składają się wewnętrzne ściany, zadaszenie oraz strop. Ich grubość nie wynosi więcej niż 38 mm. Ściany zewnętrzne nie są grubsze niż na 140 mm. Natomiast system skandynawski (szwedzki) zakłada zastosowanie grubszych słupów. Ich objętość wynosi ok. 45 mm. Występują też w postaci prefabrykowanej. Z kolei niemieckie modele konstrukcji są najcięższe. Wiąże się to z wykorzystaniem części szerokości nawet do 60 mm. Ściany zewnętrzne osiągają wysokość ponad 155 mm. Należy przy tym pamiętać, że każdy system wymaga dodatków i wypełnień w postaci m.in. izolacji akustycznej. Pozwala to mieszkać w powstałych obiektach przez cały rok, niezależnie od pory roku.

Jak się buduje domki kanadyjskie (szkieletowe)?

Decydując się na kanadyjski domek, trzeba wziąć pod uwagę materiały budowlane. Wobec tego projekt inwestycji budowlanej powinien uwzględniać: ciężar, wytrzymałość mechaniczną, odporność np. na czynniki zewnętrzne m.in. wilgoć czy wysoką temperaturę. Ważne są poza tym inne parametry np. właściwości fizyczne takie jak przewodzenie ciepła czy izolacyjność akustyczna. Najczęściej do ich budowy stosuje się takie gatunki drzew jak modrzew, sosna, cedr czy świerk. Możliwe są także połączenia różnych tworzyw i gatunków np. osiki, lipy lub dębu. Najczęściej jednak używa się litego lub prefabrykowanego drewna. Występuje ono w postaci tzw. dwuteowych belek. Co ciekawe, domy drewniane tego typu wymagają odpowiedniego podłoża. Może nim być betonowa płyta odpowiednia dla piwnicy lub ściany fundamentów. Druga opcja jest zalecana w przypadku drewnianego stropu, który jest zlokalizowany nad piwnicą lub powierzchnią podpodłogową. Aby zabezpieczyć konstrukcję szkieletową przed wilgocią, wskazane jest osadzenie jej na wysokości min. 15 cm od podwaliny budowli. Dlatego też dobrze jest wybrać profesjonalną ekipę budowlaną.