Co do zasady do eksmisji z mieszkania może dojść na mocy postanowienia sądu. Jednakże muszą wystąpić jednoznaczne przesłanki, które są podstawą do wszczęcia postępowania eksmisyjnego. Rzeczywiste usunięcie lokatorów z miejsca zamieszkania wraz z ich rzeczami może przeprowadzić jedynie komornik. Okoliczności prowadzących do eksmisji jest wiele. Jakie są zatem konkretne powody wszczęcia postępowania eksmisyjnego?
Zachowania oraz sytuacje, których konsekwencją jest eksmisja
W momencie, gdy budynek nie nadaje się do zamieszkania i konieczna jest jego rozbiórka, a lokator nie wyraża zgody, by wyprowadzić się z własnej woli do wskazanego lokalu zastępczego, wszczyna się postępowanie eksmisyjne. W prawie polskim istnieje zapis, wedle którego nie można nikogo pozostawić bez lokalu zamiennego. Dlatego często właściciel nie zgadza się na przeprowadzkę do miejsca, które mu nie odpowiada.
Ponadto eksmisja jest przeprowadzana w sytuacji, kiedy wynajmujący nie przedłużył umowy najmu i nie chce opuścić mieszkania. Oznacza to, że taka osoba nie posiada tytułu prawnego do zajmowanego lokalu. Kolejną przyczyną jest zachowanie lokatora, który notorycznie narusza obowiązki miru domowego lub takie, które przeszkadzają innym osobom współzamieszkującym dany obiekt. W takim przypadku możliwe jest usunięcie z mieszkania współlokatora, a nawet małżonka.
Do egzekucji dochodzi wówczas, gdy wobec któregoś z lokatorów stosowana jest przemoc. Narażenie życia, zdrowia oraz godności skutkuje egzekucją pomimo posiadania praw własnościowych. Sytuacją najczęściej kojarzoną z przeprowadzeniem eksmisji jest posiadanie długu, a szczegółowiej rzecz ujmując – uchylanie się od jego spłacenia. W momencie, gdy doświadczony komornik przeprowadzi licytację, właściciel traci prawa do zamieszkiwania dotychczasowego mieszkania czy domu.
Pozew o eksmisję – w jaki sposób postępować?
Po pierwszej rozprawie sądowej w terminie 14 bądź 21 dni pozew o eksmisję dostarczany jest do osób, które muszą opuścić miejsce zamieszkania. Ponadto sąd decyduje, czy w związku z zaistniałą sytuacją sami zainteresowani spełniają wymagania do uzyskania praw do lokalu socjalnego, czy też będą pozbawione takowego uprawnienia.
Podczas prowadzonego postępowania egzekucyjnego wszystkie osoby objęte eksmisją są zobowiązane do odbierania korespondencji i bezzwłoczne odpowiadania na nią, jeżeli sąd tego oczekuje. W przypadku dwukrotnego nieodebrania pism sądowych, które zostały zaawizowane, sąd uznaje je za doręczone. Skutkiem takich działań może być brak przyznania lokalu zastępczego.