Celem badań stratygraficznych jest ustalenie i określenie chronologii kolejnych warstw technologicznych i nawarstwień historycznych na obiekcie zabytkowym. Jak wskazuje specjalista z firmy Joanny Siemińskiej-Gołuch, na podstawie analizy podstawowych budulców czy podkładów malarskich, można uzyskać informacje na temat sposobu wykonania dzieła sztuki, koloru elewacji czy detali architektonicznych.
Pracownia Konserwatorska Joanny Siemińskiej-Goluch
Układ warstw historycznych pozwala odtworzyć dzieje badanego obiektu oraz sprawdzić, które elementy pochodzą z czasów powstania zabytków, a które są efektem późniejszych ingerencji. Dane stratygraficzne, w połączeniu z informacjami na temat zabytku i relacjami mieszkańców, pozwalają na dokonanie szczegółowej analizy konserwatorskiej zabytku.
Ekspert z Pracowni Konserwatorskiej Joanny Siemińskiej-Goluch wyjaśnia, że pierwszym etapem prac badawczych jest wykonanie odkrywki za pomocą skalpela oraz pobranie fragmentu substancji historycznej. Badanie stratygraficzne ma charakter inwazyjny, dlatego należy zadbać o to, aby próbka była możliwie najmniejsza. Kolejnym etapem jest wykonanie mikrofotografii naszlifów i analiza materiału. Aby uzyskać wiarygodny obraz, specjaliści zbierają dane w tabeli, a następnie przyporządkowują do okresu, z którego pochodzą.
Badania stratygraficzne – jaki jest cel analizy warstw historycznych?
Badania konserwatorskie dostarczają informacji na temat ilości oraz jakości przeprowadzonych renowacji oraz pozwalają zdefiniować warstwy szlachetne oraz mniej wartościowe (odświeżone zwykłą farbą). Konserwator dzieł sztuki zaznacza jednak, ze dopiero dalsze badania chemiczno-fizyczne pozwalają uzyskać dokładniejszą wiedzę na temat obiektu.
Oczywiście, sama analiza konserwatorska nie pozwoli ustalić dokładnej daty powstania każdej z warstw, dlatego wszystkie informacje są podawane w przybliżeniu. Uwaga! Duże znaczenie dla końcowych efektów prac mają informacje uzyskane podczas wywiadów z mieszkańcami.
