Zaburzenie odżywianie, jakim jest anoreksja, należy do grupy zaburzeń psychicznych, które wymagają specjalistycznego leczenia. Choć na pierwszy rzut oka wydaje się, że choroba ta wyniszcza tylko ciało, początki anoreksji kształtują się właśnie w umyśle. Jadłowstręt psychiczny jest chorobą, która najczęściej dotyka dziewczęta w wieku dojrzewania. Coraz częściej jednak podobne zachowania można zaobserwować u chłopców i osób dorosłych. Jak wygrać walkę z tak podstępnym wrogiem?

Czym dokładnie jest anoreksja?

Mówiąc najprościej – anoreksja jest schorzeniem psychicznym, które polega na drastycznym ograniczaniu ilości przyjmowanych kalorii w celu osiągnięcia szczupłej sylwetki, co w ostateczności prowadzi do skrajnego wychudzenia i wyniszczenia organizmu. Jadłowstręt psychiczny uważany jest za chorobę cywilizacyjną, obarczoną wysokim wskaźnikiem śmiertelności, jeżeli chodzi o zaburzenia o podłożu psychiatrycznym.

Chory uzależniony jest od obsesyjnego odchudzania się, które nigdy się nie kończy. Wykazuje nadmierne zainteresowanie tematyką zdrowego żywienia, którego pojęcie rozumie jednak inaczej niż eksperci z tej dziedziny. Anorektyk dużą część czasu spędza na intensywnej aktywności fizycznej, co pozwala na utratę „zbędnych” kilogramów.  Chory nie akceptuje swojego ciała, spożywa posiłki w odosobnieniu, unika kontaktów międzyludzkich, również tych z najbliższymi. Popularne jest także stosowanie środków moczopędnych, preparatów odchudzających oraz prowokowanie wymiotów, celem opróżnienia żołądka ze spożytego przed chwilą posiłku.

W momencie, gdy otoczenie zaobserwuje nadmierne wychudzenie chorego oraz poważniejsze symptomy choroby takie jak np. osłabienie organizmu, częste omdlenia czy zatrzymanie miesiączki u dziewczyn, anoreksja jest już na tyle zaawansowana, że nie można poradzić sobie z nią samodzielnie. Dodatkowo chory zaprzecza istnieniu choroby, twierdząc, że wszystkie jego działania powodowane są dbałością o własne zdrowie i chęcią uzyskania optymalnej sylwetki.

Jak pomóc choremu?

Przyczyny anoreksji są na tyle złożone, że z chorobą nie da się wygrać w pojedynkę. Podstawową metodą leczenia jest psychoterapia, zarówno indywidualna, jak i rodzinna oraz terapia behawioralno-poznawcza. Proces zdrowienia jest długotrwały, a choroba może powracać. Najbliżsi osób dotkniętych anoreksją chętnie szukają pomocy w ośrodkach terapii uzależnień takich jak np. „Droga do domu”. Podmioty te organizują kilkutygodniowe turnusy dla anorektyków, w trakcie których zdobywają oni umiejętności niezbędne do funkcjonowania w społeczeństwie.

W trakcie pobytu w ośrodku chorzy mają zapewnioną całodobową i specjalistyczną opiekę. Holistyczne podejście do pacjenta sprzyja szybszemu powrotowi do zdrowia. Oprócz profesjonalnej psychoterapii, anorektycy mają dostęp również do innych metod leczenia, wśród których wymienić można aromaterapię, masaż, kinezyterapię, estetoterapię czy trening zastępowania agresji.