Strzelectwo staje się coraz bardziej popularnym sportem w Polsce. Zorganizowane zajęcia na strzelnicach i różnego rodzaju kursy szkoleniowe cieszą się coraz większym powodzeniem. Sport ten to szereg dyscyplin związanych z pewnymi aktywnościami wykonywanymi przy użyciu broni palnej lub pneumatycznej. Ze względu na charakter i sytuację w jakiej użyta jest broń strzelectwo można podzielić na bojowe, sportowe, myśliwskie oraz rekreacyjne.
Strzelectwo sportowe
W strzelectwie sportowym wyróżnia się trzy podstawowe dziedziny. Pierwszą z nich jest strzelanie z pistoletu, drugą z karabinu, a trzecią strzelanie ze strzelby gładko lufowej. Przy strzelaniu z pistoletu i karabinu używa się dwóch rodzajów broni. Jest to mianowicie broń pneumatyczna kalibru 4,5 milimetra, oraz broń palna kalibru 5,6 milimetra. Celem są różnej wielkości tarcze strzeleckie. Strzelba gładko lufowa jest sportowym odpowiednikiem broni myśliwskiej. Wykorzystuje się ją do strzelania do rzutków. Strzelectwo sportowe to jedna z dziedzin olimpijskich. Na zawodach olimpijskich rozgrywane są różnego rodzaju konkurencje takie jak strzelanie z pistoletu pneumatycznego. Olimpijczycy oddają w niej strzał z odległości 10 metrów. Drugą dyscypliną jest strzelanie z pistoletu sportowego. W tym wypadku tarcza oddalona jest od strzelającego o 25 metrów. Trzecią konkurencją jest strzelanie z pistoletu szybkostrzelnego. W tej rywalizacji zawodnicy w krótkich przedziałach czasu, wynoszących odpowiednio osiem, sześć i cztery sekundy oddają pięć strzałów w każdej serii. Olimpijskie konkurencje z użyciem karabinu obejmują strzelanie z karabinu pneumatycznego z dystansu 10 metrów, oraz współzawodnictwo „karabin trzy postawy”. W tym wypadku tarcza znajduje się w odległości 50 metrów od zawodnika, a oddając ogień musi on w niej przyjąć odpowiednio trzy różne postawy ciała: klęczącą, leżącą i stojącą.
Strzelectwo bojowe i myśliwskie
Strzelectwo bojowe ma miejsce gdy broń używana jest w obronie własnej, w warunkach realnego zagrożenia życia. Najczęściej z tego typu niebezpieczeństwem stykają się żołnierze, policjanci czy pracownicy ochrony. O pozwolenie na posiadanie broni do celów obrony własnej mogą również starać się osoby w których przypadku istnieje poważne i realne zagrożenie zdrowia, życia czy mienia. W tym rodzaju strzelectwa podstawą treningu jest nie tyle precyzja ile skuteczność oddawanych strzałów. Dlatego trening ogólny czy specjalistyczny różni się zasadniczo od treningów w strzelectwie sportowym. W kursach lub warsztatach uczestniczą osoby które ukończyły szkolenia strzeleckie na niższych poziomach, a także osoby które na co dzień pracują z bronią. W strzelectwie bojowym używa się częściej broni krótkiej typu pistolet lub rewolwer, którą można zakupić w sklepach takich jak AK Hobby. Zbliżoną dyscypliną do strzelectwa bojowego jest strzelectwo myśliwskie. Umiejętności strzeleckie zdobywa się, a następnie szlifuje, głównie na strzelnicach. Jednak amatorzy tej aktywności doskonalą się w celności również w ramach domowych ćwiczeń tzw. "suchej zaprawy”. Ćwiczenie celności i sposób oddawania strzału ma ogromne znaczenie gdyż przekłada się na humanitarne pozyskiwanie zwierzyny. Najpopularniejszym rodzajem broni wykorzystywanym w łowiectwie są wiatrówki. Materiałem pędnym w tego typu broni jest sprężone powietrze lub dwutlenek węgla. Aby zwiększyć celność strzału na broni montuje się celowniki optyczne.
