Osiedla mieszkaniowe stanowią szczególne miejsca, jeśli chodzi o poruszanie się pojazdem. Mogą one mieć różny status, a to oznacza odmienne zasady obowiązujące kierowców. Niezależnie od tego, istotną rolę odgrywa na nich oznakowanie zarówno poziome, jak i pionowe. Warto wiedzieć, na co należy zwracać uwagę, a także kto decyduje o zasadach ruchu w danych strefach.

Jaki charakter ma droga osiedlowa?

Tego rodzaju ulice mogą zostać uznane za drogi publiczne jedynie na drodze podjęcia odpowiedniej uchwały uchwalonej przez odpowiedni dla danego terenu organ administracji samorządowej. Druga możliwość to z kolei rozporządzenie wydane przez ministra do spraw transportu. W przeciwnym razie są one traktowane jako drogi wewnętrzne i tak dzieje się w wielu przypadkach. Ponadto sama ustawa o drogach publicznych w art. 8 ust. 1 wskazuje, że zalicza się do nich zwłaszcza drogi na osiedlach mieszkaniowych. Kierowcy muszą pamiętać, że w tych miejscach nie mają zastosowania przepisy o ruchu drogowym, aczkolwiek nie zwalnia ich to z podporządkowania się oznakowaniu poziomemu oraz pionowemu.

Warto również zaznaczyć, że wspomniany drogi osiedlowe uznane za wewnętrzne, mogą jednocześnie stanowić strefę zamieszkania lub ruchu. O ustaleniu takiego statusu również decyduje ich zarządca. W ich przypadku kierujących obowiązują przepisy kodeksu drogowego, a to wiąże się z możliwością interwencji służb porządkowych i otrzymania mandatu. Ponadto w każdej z tych stref, jak również na drodze wewnętrznej obowiązują zupełnie inne zasady, dlatego należy bacznie obserwować zastosowane oznaczenia.

Kto decyduje o ustawieniu znaków na osiedlu?

Tego rodzaju elementy infrastruktury drogowej mają ogromny wpływ na bezpieczeństwo wszystkich uczestników ruchu, zarówno pieszych, jak i kierowców. Nie mogą zatem pojawiać się w losowych miejscach – ich zastosowanie powinno być uzasadnione oraz przemyślane. Stąd też, jeśli drogi osiedlowe mają status wewnętrznych, to o ich prawidłowym oznakowaniu decyduje zarządca. Jego wykonanie natomiast zleca się odpowiednim podmiotom, takim jak na przykład firma Andros z Redy. Zawsze jednak mieszkańcy mają prawo wystosować petycję do właściciela danych ulic, z prośbą o ustawienie bądź namalowanie konkretnego znaku. Należy pamiętać, że za samodzielne znakowanie, bez upoważnienia ze strony zarządcy, grozi kara grzywny lub pozbawienia wolności.

Jakie są zasady ruchu na drodze wewnętrznej?

O ile, jak już zostało wspomniane, nie zostanie ona uznana za strefę zamieszkania lub ruchu, to kierowcy mają tutaj najwięcej swobody – oczywiście z zachowaniem rozsądku i zważaniem na zasady bezpieczeństwa. Największy problem stanowi jednak fakt, że na wjazd i wyjazd z tego typu drogi może, ale nie musi być oznakowany kolejno znakami D-46 oraz D-47. Stąd też poruszanie się po nich w praktyce przysparza kierowcom kłopotów. W takiej okolicy dozwolone jest prowadzenie pojazdu bez zapiętych pasów, prawa jazdy czy włączonego oświetlenia. Obowiązuje jednak bezwzględny zakaz kierowania pod wpływem środków odurzających – narkotyków oraz alkoholu. Ponadto można parkować w dowolnym miejscu, jeśli znaki nie stanowią inaczej, bez konieczności pozostawiania 1,5 m miejsca na chodniku dla pieszych.

Czym charakteryzują się strefy zamieszkania i ruchu?

Jak pokazuje praktyka, bardzo rzadko drogi wewnętrzne nie mają wymienionego statusu. W takim przypadku kierowcy muszą stosować się do określonych odgórnie dla takich miejsc przepisów. Ich łamanie jest już obarczone możliwością otrzymania kary od policji lub straży miejskiej. Trzeba ponadto mieć prawo jazdy, a progi zwalniające nie muszą być poprzedzone znakiem ostrzegawczym. Ponadto w strefach zamieszkania, które są oznaczone znakami D-40 oraz D-41, należy:

  • ograniczyć prędkości do 20 km/h;

  • zawsze ustępować pierwszeństwa pieszym – mogą oni korzystać przy poruszaniu się zarówno z chodników, jak i całej szerokości ulicy;

  • parkować jedynie w wyznaczonych do tego miejscach.

Strefa ruchu z kolei jest rodzajem drogi osiedlowej, który zaczął obowiązywać od 2010 roku. Także musi być odpowiednio oznakowana na wjeździe oraz wyjeździe znakami D-52, D-53. Tutaj obowiązują wszystkie zasady ruchu tożsame dla dróg publicznych, także w zakresie parkowania. W odróżnieniu natomiast do strefy zamieszkania progi zwalniające są oznakowane, a piesi mogą korzystać wyłącznie z chodników. Ograniczenie prędkości natomiast, jeśli to teren zabudowany, wynosi 50 km/h lub 60 km/h w godzinach od 23:00 do 5:00. Należy również pamiętać o tym, że przy wyjeździe z obydwu stref, a także drogi wewnętrznej trzeba ustąpić pierwszeństwa, ponieważ stanowi to manewr włączenia się do ruchu.