Zasady ochrony przeciwpożarowej obowiązują nas wszystkich w różnym zakresie. Przepisy szczególnie regulują formę zabezpieczeń w budynkach o charakterze komercyjnym lub pożytku publicznego – między innymi szpitalach, dworcach czy salach widowiskowych. Obiekty te muszą być odpowiednio zaprojektowane, a także wyposażone w systemy sygnalizująco-alarmowe oraz urządzenia gaśnicze.

Instalacja sygnalizacji pożaru

Sygnalizacja pożarowa to podstawowe narzędzie służące ochronie budynku. Pozwala odpowiednio wcześnie wykryć zagrożenie, a tym samym zminimalizować straty wynikłe z pożaru. Często też system ten steruje pozostałymi instalacjami bezpieczeństwa – wentylacją, oddymianiem oraz kontrolą dostępu. System sygnalizacji pożaru obejmuje urządzenia sygnalizacyjno-alarmowe, które służą do samoczynnego wykrywania i przekazywania informacji o pożarze, ponadto też jego elementami są urządzenia odbiorcze alarmów pożarowych oraz urządzenia odbiorcze sygnałów uszkodzeniowych.

Instalacja sygnalizacji pożaru nie jest konieczna we wszystkich budynkach. O tym, czy powinna zostać założona, decyduje rozporządzenie o ochronie przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów z dnia 7 czerwca 2010 roku.

Obowiązek instalacji sygnalizacji pożaru

Podstawowym czynnikiem decydującym o konieczności zainstalowania systemu jest liczba osób przebywających w obiekcie. W związku z tym obowiązek ten dotyczy:

  • budynków handlowych i wystawowych (jednokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej ponad 5000 m2 oraz wielokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej ponad 2500 m2);
  • teatrów mieszczących ponad 300 miejsc;
  • kin mieszczących ponad 600 miejsc;
  • budynków, których liczba miejsc o charakterze gastronomicznym przekracza 300;
  • sal widowiskowych i sportowych o liczbie miejsc większej niż 1500;
  • szpitali i sanatoriów o liczbie łóżek większej niż 200 w budynku;
  • szpitali psychiatrycznych o liczbie łóżek przekraczającej 100;
  • domów pomocy społecznej i ośrodków rehabilitacji dla osób niepełnosprawnych o liczbie łóżek powyżej 100 w budynku;
  • zakładów pracy zatrudniających powyżej 100 osób niepełnosprawnych w budynku;
  • budynków użyteczności publicznej wysokich i wysokościowych;
  • budynków zamieszkania zbiorowego, w których przewidywany okres pobytu tych samych osób przekracza trzy doby, a liczba miejsc noclegowych przekracza 200;
  • budynków zamieszkania zbiorowego o liczbie miejsc noclegowych powyżej 50;
  • archiwów wyznaczonych przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych;
  • muzeów oraz zabytków budowlanych, wyznaczonych przez Generalnego Konserwatora Zabytków w uzgodnieniu z Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej;
  • ośrodków elektronicznego przetwarzania danych o zasięgu krajowym, wojewódzkim i w urzędach obsługujących organy administracji rządowej;
  • centrali telefonicznych o pojemności powyżej 10000 numerów i centralach telefonicznych tranzytowych o pojemności 5000-10000 numerów, o znaczeniu miejscowym lub regionalnym;
  • garaży podziemnych, w których strefa pożarowa przekracza 1500 m2 lub obejmujących więcej niż jedną kondygnację podziemną;
  • stacji metra i stacji kolei podziemnych;
  • dworców i portów, w których jednocześnie przebywa powyżej 500 osób;
  • banków, w których strefa pożarowa zawierająca salę operacyjną ma powierzchnię przekraczającą 500 m2;
  • bibliotek, których zbiory w całości lub w części tworzą narodowy zasób biblioteczny.

Instalacją oraz serwisowaniem systemów sygnalizacji pożaru zajmują się profesjonalne firmy, takie jak Fabisiak i S-ka. Pamiętać należy, że warunkiem sprawności systemu będą jego regularne przeglądy. Ich częstotliwość również regulują przepisy.