Sterownik PLC, czyli Programmable Logic Controller, jest programowalnym sterownikiem logicznym. Jako urządzenie elektroniczne i mikroprocesowe składa się z kilku części np. wejść i wyjść. Ułatwia sterowanie maszynami używanymi w przemyśle. Jest to możliwe dzięki oprogramowaniu. Jak wygląda programowanie PLC? Jakie wyróżnia się rodzaje sterowników i do czego można je stosować?

Czym jest sterownik PLC? Budowa i zastosowanie

Sterowniki PLC wchodzące w skład usług oferowanych przez automatykę powstały w latach 60. w Stanach Zjednoczonych. Dzięki nim połączenie przełączników ze stycznikami jest proste. Wpływa to na łatwą obsługę np. sterowanie. Jest to możliwe dzięki programowaniu PLC. Program, czyli algorytm ułatwia realizację zaplanowanych zadań. Poprawia to operowanie i regulację urządzeń i maszyn przemysłowych. Urządzenia są zbudowane z: centralnej jednostki oraz cyfrowych i analogowych wejść i wyjść.  Składają się na nie moduły komunikacji i zasilania oraz pamięć. Konstrukcją przypominają czarną skrzynkę z ekranem i przyciskami. Dzięki wielu funkcjom np. diagnostyki czy przesyłania danych podobnie jak system SCADA, wykorzystywane są w transporcie, przemyśle chemicznym i maszynowym oraz energetyce. Mogą ponadto obsługiwać całe linie produkcyjne. Umożliwiają sterowanie windami, ruchomymi schodami i sygnalizatorami świetlnymi. Mogą być w nie wyposażone inteligentne domy.

Jakie wyróżnia się rodzaje sterowników PLC? Klasyfikacja

Programowanie sterowników PLC jest możliwe tylko w przypadku wiedzy w zakresie ich rodzajów. Wyboru dokonuje się na podstawie konstrukcji oraz środowiska programistycznego. W związku z tym ze względu na środowisko wyróżnia się modele: SFC, IL, ST, FBD i LD. Z kolei z uwagi na budowę wyróżnia się urządzenia:

  • Kompaktowe. Zbudowane są z modułu i wejść i wyjść – 32 dla nanosterowników bądź 128 dla mikrosterowników.
  • Modułowych. Małych, średnich lub dużych, od 200 do 400 i większej liczby wejść i wyjść.
  • Rozproszonych. Składają się z urządzenia centralnego. Komunikaty do pozostałych rozproszonych modułów są wysyłane poprzez sieć.

Najtańsze są modele kompaktowe. Droższe są urządzenia modułowe, które można dowolnie rozbudowywać. Mogą być łączone, rozszerzane lub modyfikowane w zgodności z układem operowania. 

Etapy programowania sterowników PLC

Przed instalacją, warto najpierw poznać schemat podłączania urządzenia. Urządzenia zewnętrzne łączy się ze sterownikiem PLC na 3 sposoby. Używa się obwodu zasilania, wejść np. czujników i przycisków bądź zasilania wyjść np. zaworów elektromagnetycznych czy sprzętu sygnalizacyjnego. Warto wiedzieć, że wejścia i wyjścia oznaczone są symbolami. Przypisany jest im numer 0 lub 1. Wszystko zależy od wersji modelu i producenta. Wejścia mają z reguły nazwę – I (od ang. input), a wyjścia – Q (od ang. quit). Znajomość języków programowania PLC umożliwia jego napisanie. Wykorzystuje się do tego edytory lub oprogramowanie. Pozwala to wprowadzić program, skontrolować kod i przesłać go do urządzenia. Działanie programowalnego sterownika logicznego składa się z następujących etapów:

  1. Wprowadzenia. Po każdym włączeniu sprawdza się, czy urządzenie działa prawidłowo.
  2. Wskazania. Odczyt sygnałów wejściowych polega na analizie przez tzw. pierwszą pętlę programu. Następnie odczytaniu podlegają urządzenia wejściowe.
  3. Serwisu. Otrzymywanie informacji przy zintegrowaniu z innymi urządzeniami. Obejmuje poza tym aktualizację oprogramowania komputerowego.
  4. Automatyczną diagnostykę. Gromadzenie danych o błędach i awariach. Po wykryciu błędu następuje przerwanie pracy urządzenia.

Zamiast zapisywania się na kurs programowania PLC warto poprosić o pomoc specjalistę. Programista lub firma zajmująca się automatyką przemysłową z pewnością zagwarantuje poprawność działania oprogramowania.