Do montażu wielu konstrukcji stalowych wykorzystuje się wyroby hutnicze w postaci prętów. Takie elementy charakteryzują się tym, że ich średnica jest mniejsza aniżeli długość, a przekrój poprzeczny ma kształt okręgu. Poszczególne produkty różnią się między sobą nie tylko składem chemicznym ze względu na gatunek zastosowanego materiału, ale również sposobem produkcji. W poniższym artykule przedstawiamy cztery podstawowe techniki ich uzyskiwania.
Walcowanie stali
To podstawowa metoda wyrobu prętów, polegająca na formowaniu ich do pożądanego kształtu za pomocą walcarki. To maszyna składająca się z – jak sama nazwa wskazuje – walców o budowie bruzdowej, przez które przesuwa się kawałek stali w postaci kęsiska bądź kęsa. Wcześniej oczywiście materiał zostaje podgrzany w specjalnym piecu, aby uzyskać jego właściwości plastyczne. Dzięki takiej metodzie można uzyskać pręty walcowane możliwe do dalszej obróbki bądź wykorzystania w zbrojeniach budowlanych czy też produkcji tulei, cylindrów bądź kół zębatych. Do tych ostatnich warto wykorzystać pręty wykonane na przykład ze stali 18CrNiMo7-6, które są dostępne między innymi w asortymencie firmy Steel Trans z Chorzowa.
Łuszczenie prętów
To z kolei proces pozwalający na końcową obróbkę wyrobu po jego produkcji metodą walcowania lub ciągnienia. Na powierzchni prętów stalowych pozostają bowiem liczne zanieczyszczenia, nierówności, rysy czy też odwęglenia, które utrudniają dalsze ich wykorzystanie. Właśnie w tym celu umieszcza się je w łuszczarce, czyli maszynie, której głowica za pomocą szybkich ruchów obrotowych ścina ich wierzchnią warstwę. W związku z tym pręty łuszczone charakteryzują się niemal idealnie gładką powierzchnią, pozbawioną jakichkolwiek defektów. Co ważne, brak oddziaływania wysokiej temperatury sprawia, że zabieg w żadnym stopniu nie wpływa na właściwości fizyko-chemiczne wykorzystanej do produkcji prętów łuszczonych stali.
Ciągnienie stali
To kolejny sposób obróbki materiału, który został wcześniej poddany procesowi walcowania. W tym przypadku zastosowanie ma tak zwane ciągadło, czyli narzędzia cechującego się otworem o mniejszym polu przekroju w porównaniu do opracowywanego pręta walcowanego. Przeciąganie detalu pozwala zmniejszyć jego średnicę, a jednocześnie wydłużyć go. Dzięki temu pręty stalowe okrągłe zyskują lepsze właściwości wytrzymałościowe kosztem plastycznych. W związku z tym wyróżniają się niezwykłą sztywnością oraz gładkością powierzchni, dlatego chętnie sięga po nie na przykład branża motoryzacyjna.
Pręty kute
To ostatni rodzaj obróbki stali stosowanej do wytwarzania tego rodzaju wyrobów hutniczych. Oczywiście nie robi się tego ręcznie, a przy wykorzystaniu specjalistycznych pras, które swoim ciężarem wywołują nacisk na materiał, pod wpływem którego ten się uplastycznia i wydłuża. Uprzednio muszą być one rozgrzane do odpowiednio wysokiej temperatury. Dużą zaletą tego rodzaju obróbki jest możliwość nadawania prętom kutym niestandardowych kształtów, na przykład trapezowych czy też trójkątnych. To pozwala na ich zastosowanie w nieco bardziej ozdobnych konstrukcjach, chociażby bramach oraz ogrodzeniach.
