Nawet najbardziej troskliwa pielęgnacja świnki morskiej nie zawsze uchroni ją przed zachorowaniem. Niektóre z infekcji są uwarunkowane genetycznie, a inne wynikają po prostu ze względu na gatunek gryzonia. W przypadku zaobserwowania niepokojących objawów w wyglądzie lub zachowaniu pupila najważniejsza jest szybka wizyta u weterynarza, właściwa diagnoza oraz podjęcie skutecznego, bezpiecznego leczenia.
Infekcja dróg moczowych
W związku z tym, że pęcherz świnek morskich znajduje się w niedużej odległości od podłoża ze względu na krótkie łapki, często dochodzi do zapalenia dróg moczowych spowodowanych bakteriami ze ściółki. Dolegliwości objawiają się poprzez pisk zwierzęcia podczas oddawania moczu, a także obecność w nim krwi. Niezbędna jest wizyta u weterynarza, który przeprowadzi specjalistyczną diagnostykę. Najczęściej w tym celu wykonuje się prześwietlenie oraz badanie moczu i stosuje kurację antybiotykową, która trwa 2-3 tygodni. Należ także dbać o regularne utrzymywanie podłoża w czystości oraz suchości. Zioła takie jak pietruszka lub liście brzozy działają moczopędnie, co sprzyja wydalaniu szkodliwych toksyn i zapobiega ich osadzaniu się na pęcherzu oraz ściankach przewodu moczowego.
Podobne objawy pojawiają się przy obecności kamieni moczowych, które usuwa się operacyjnie. Przyczyną może być zbyt duża ilość fosforu w diecie świnki morskiej lub uwarunkowania genetyczne, w szczególności u samców.
Grzybica skóry
To jedna z popularniejszych dolegliwości u tych gryzoni. Może ona wynikać z osłabionego układu odpornościowego, stresu, niewłaściwej diety, zbyt wysokiej temperatury i wilgotności. Zdecydowanie bardziej podatne na zachorowanie są ciężarne samice, a także osobniki bardzo młode oraz w podeszłym już wieku. U chorej świnki występują łysiejące placki skóry, które łuszczą się i są pokryte strupkami. Sierść wokół jest zazwyczaj posklejana przez osocze. Najczęściej grzybica atakuje okolice pyszczka, uszu, a także łapki i grzbiet. Bardzo często równolegle z tą infekcją występuje również świerzb. W tym przypadku lekarz, na przykład w przychodni weterynaryjnej Wojciecha Nowakowskiego w Chorzowie, pobierze do badań zeskrobiny skóry wraz z włosami do badań. Podczas kuracji należy zachować odpowiednie środki ostrożności, ponieważ chorobę wywołują te same dermatofity, co u człowieka, więc jest ona zaraźliwa dla ludzkiego organizmu. Należy poddawać zwierzę kąpielom w specjalnych szamponach przeciwgrzybiczych, jak również stosować maści na zmienione fragmenty skóry. Weterynarz może także przepisać leki ogólnoustrojowe.